De keurigheid van Ajax

Na de teleurstellende uitschakeling van Ajax in de Europa League leek het mij verstandig om de adem een paar dagen in te houden om zodoende alle oorzaken daarvan toch nog eens op een rijtje gezet te krijgen. Want een domper was het zeker dat dat zo hoog geprezen Ajax door een middelmatige Roemeense club, Steaua Boekarest, zo maar aan de kant werd gezet. Waarmee de woorden van die volkomen maffe voorzitter van die club toch bewaarheid werden en hij met zijn uitspraak dat dat Amsterdamse elftal een stel kinderen was dat door zijn mannen wel aan de kant gezet zou worden, wel het gelijk aan zijn zijde kreeg. Wat onmogelijk te wijten was aan de voetballende kwaliteiten van de Ajacieden die in overvloedige mate aanwezig zijn, maar welke echter op het veld meestal ook overdreven worden en waarop te zeer geleund wordt als het echt op strijd aan komt en de mouwen opgestroopt moeten worden. Dan heb je dus niks aan een passje breed, een hakje of een driehoekje. Dan moet je alleen maar tot het gaatje durven gaan, een kerel willen zijn en niet alleen maar voor dat sterven in schoonheid kiezen. Wat in Boekarest afgelopen donderdag overduidelijk is gebeurd en ook nog eens zichtbaar werd in het overmatig keurige gedrag waardoor de indruk kon ontstaan dat er een Fair Play Cup te verdienen was.

Geen moment ontstond het beeld dat er messen geslepen werden, dat er om elke vierkante meter gevochten werd. Het bleef o zo keurig en verzorgd, dus voetbal binnen de perken zonder dat scherpe randje waarvan concurrent PSV weer net teveel heeft in spelers als van Bommel, Strootman, Mertens en Toivonen, die in staat zijn om de tegenstander het bloed onder de nagels vandaan te halen en daar uiteindelijk wel succes mee hebben. Dat beetje extra, die strijdbaarheid, die bij PSV best enkele onsjes minder mag, ontbreekt bij Ajax ten enen male. Wat dus haar ondergang in Boekarest veroorzaakte. Omdat je als brave huisvaders en kantoorbedienden nu eenmaal niet, hoe getalenteerd ook, de prijzen zult kunnen pakken. Waarmee de Ajax – filosofie en nog meer die zogenaamde Cruijff – revolutie meteen onder druk is komen te staan. Want je kunt dan wel heel erg goed kunnen voetballen, maar met alleen maar verzorgd spel kom je er er dus niet. Bepalend voor het succes blijkt toch de aanwezigheid van gif, van de bereidheid tot het gaatje te gaan. En wordt dat element er niet aan toegevoegd, wordt er geen aandacht besteed aan de vorming van die mentaliteit, dan is de Ajax – filosofie tot ondergang gedoemd en zullen alle verhalen van Cruijff cum suis enkel luchtkastelen blijken te zijn.

Advertentie