Zijn kunstje – want wat zijn zijn praatjes nog meer – is al lang uitgewerkt. Maar het schijnt nog altijd niet te zijn doorgedrongen tot de Hilversumse programmamakers, die maar goede sier willen blijven maken met zijn al of niet gespeelde norsigheid en morsigheid, en die je er daarom van kunt verdenken dat ze zijn beste vrienden zijn. Want wat heeft de man Jan Mulder nog voor origineels te vertellen dat kijkend Nederland aan hem zou moeten verplichten? Ondanks dat hij meer dan veertig jaar geleden voor het laatst aktief was in de voetbalsport, wordt hem daarom nog altijd de autoriteit toegedicht die hem een gewild gast in de voetbalpanels maakt, hoewel hij daar ook alleen maar in herhalingen blijft vervallen en geen nieuwe of verrassende inzichten aanreikt, die zijn aanwezigheid daar zou rechtvaardigen of een toegevoegde waarde verschaffen. Hij beperkt zich meer en meer tot wat ongedurig gezeur dat haaks op elke gedachtenwisseling staat en eigenlijk als enige kenmerk heeft dat het dwars tegen elke draad ingaat.
Omdat Jan Mulder niet anders kan en wil vanuit zijn gesloten wereldbeeld waar hij zo graag mee koketteert en daartoe waarschijnlijk ook wordt aangemoedigd om een program zo een eigen toon te kunnen verschaffen. Wat na zoveel jaar en bij gebrek aan ook maar enige verandering dan ook danig begint te vervelen en er toe bijdraagt dat de klad in die programma’s komt. En dus niet alleen in zo’n voetbalprogramma, maar in om het even welk praatprogramma waarin hij wordt geduld. De stempel die Jan Mulder daarop drukt wordt met de uitzending contraproductiever. Omdat zijn truc is uitgewerkt, men het nu wel weet, dus ook uitgekeken is op zijn doodvermoeide kop en zijn geschreeuw niet meer kan horen. De belichaming van vergane glorie zou je hem zo maar kunnen noemen, die geen betere bestemming verdient dan een definitieve retour naar zijn Gronings ommeland, waar het lot hem wacht dat hij nu eindelijk wel heeft verdiend, namelijk dat van de rust en zeker de vergetelheid. Want voor de eeuwigheid is hij namelijk maten te klein gebleken….
robschimmert 
Zoals ik jou kritische stukjes en gemopper leuk vind, heb ik dat ook met Jan Mulder. Vaak hebben wat oudere mensen een goede kijk op de hoofdzaken en een wat mindere op de bijzaken.
Dus bevind ik mij zomaar ineens in dit ‘goede’ gezelschap?
Nou ja, jij levert toch ook meer kritiek dan dat je dingen positief benadert. (op weblog) Jan doet dat ook, en ik vind hem wel leuk. Net als Derksen en Van Rossum. Kennelijk hou ik wel van mensen met een tegendraadse mening, die die ook nog eens goed kunnen brengen.