Het is een verhaal met Trapp-achtige dimensies, dat – om de paralel des te treffender te maken – eveneens in Oostenrijk speelt. Het is een geschiedenis om in te lijsten. Wat ik dan ook doe door het onder te brengen in de categorie ‘Portret van dag’. Want wat het zo aardig maakt, is dat dit verhaal dit weekend zijn voorlopige apotheose bereikte doordat de hoofdpersoon een naar Nederlandse maatstaven unieke sportieve prestatie leverde door in Ramsau de eerste wereldbekerwedstrijd schansspringen voor vrouwen van dit seizoen te winnen en de hele internationale elite achter zich te laten. Wat zo’n inlijsting des te meer rechtvaardigde. De hoofdrol in deze vertelling is weggelegd voor de 19-jarige Sara Marita Kramer die in Apeldoorn geboren is, maar op jeugdige leeftijd met het gezin waartoe zij behoorde, naar Maria Alm bij Salzburg in Oostenrijk verhuisde. Die familie Kramer kreeg in 2008 landelijke bekendheid doordat het deelnam aan het AVRO/TROS – programma ‘Ik Vertrek’. Vader en moeder Kramer vertrokken uit Apeldoorn naar hun droomlocatie in Oostenrijk om een hotel en pannekoekenrestaurant te beginnen.
Dat plan slaagde, maar het gezin verloor een jaar later moeder Anneke door borstkanker. Vader Kramer zette alleen door, met de hulp van zijn vier kinderen. De coronalockdown sloeg genadeloos toe, maar met zijn vijven werkten ze hard om het hotel draaiende te houden. Het hotel bestaat nog en het restaurant bouwde schansspringster Sara Marita Kramer, die in de rustige sportperiode voor de gasten kookt en schoonmaakt, in het voorjaar om tot fitnessruimte. Kort daarvoor was ze nog wereldkampioene geworden bij de junioren. Maar door de coronacrisis kende het nieuwe seizoen, het huidige dus, een moeizame aanloop, waarin ze ondanks het geringe aantal wedstrijden voor vrouwen toch op het wereldkampioenschap hoopt te schitteren, zeker na haar recente triomf in Ramsau. Weliswaar onder vlag van Oostenrijk, maar toch altijd uitgerust met een oranje helm omdat ze zich tot in al haar vezels Nederlandse blijft voelen. Zo bijzonder en tegelijk anoniem, want ver van Nederland, kun je dus zijn als deze Sara Marita Kramer, die haar plaats in mijn portret van de dag daarom ten volle verdient.
robschimmert 