Wat een Waterland!

Het zal waarschijnlijk niemand verwonderen dat ik, nu ik zo’n vijfenveertig jaar in Zuid-Limburg woon, het mij omringende landschap, het Heuvelland, in mijn hart gesloten heb. Ik ben ermee vergroeid geraakt zonder dat het chauvinisme vat op mij heeft kunnen krijgen. En als daar een kans op was geweest, dan was die na gisteren toch verloren gegaan, omdat de schoonheid van mijn Limburgs land voor mij in een wat ander perspectief is komen te staan. Er blijkt namelijk ook ander landschappelijk schoon in Nederland te zijn dat mij net zo raakt, hoewel het zich bijna tegengesteld kenmerkt ten opzichte van mijn vertrouwde omgeving waar ik zoveel van ben gaan houden. Om dat gewaar te worden hoefde ik in feite alleen maar een afrit van de Ring rond Amsterdam te nemen om vervolgens onder die Ring door te rijden en in een ommezien in een volkomen andere wereld verzeild te raken. Van die A10 met haar voortdurend rumoer van voortrazend verkeer in een totale stilte, waar alleen het geluid van vogels en water te horen is en van die enkele tractor van de boer die hier in de luwte en onder de rook van de grote stad nog iets van een biologisch agrarisch bedrijf probeert te voeren. Precies, dit is dus het Waterland, dat natte en groene vierkant direct boven Amsterdam dat aan de bovenzijde begrensd wordt door Monnickendam en Broek in Waterland, beiden stedenbouwkundige hoogstandjes en pareltjes, die je te weinig tegenkomt.

Daartussen dus dat Waterland, dat netwerk van vaarten, sloten en meren met daartussen graslanden waarop de koeien grazen en een ongekende diversiteit van vogels hun habitat en broedplaats hebben. En in dat hele gebied is hier en daar van oudsher een dorpje te vinden dat telkens weer opvalt met bijna uitsluitend kleinere, houten huisjes met puntdaken en zachtgroene, grijsblauwe, grijze, creme en zwarte tinten en die dus opgetrokken zijn in een stijl die nergens anders te vinden is. Ransdorp, Zuiderwoude, Holysloot en Zunderdorp, heten die vlekken, die in nog geen half uur met de fiets vanuit hartje Amsterdam zijn te bereiken en daarom ook zo gewild zijn om er definitief te gaan wonen. Omdat je buiten woont, maar wel bijna in de stad. Met als gevolg schrikbarend hoge huizenprijzen, maar tegelijk ook de garantie dat de woningen hun goede staat behouden en tuinen ook alle aandacht krijgen. En dat daardoor al zo fraaie dorpsbeeld krijgt nog meer cachet en wordt tegelijk ook authentieker, omdat het zo sprekend Hollands is, doordat er links en rechts met al dat water bruggen moeten zijn. En logisch dat de oude, witte ophaalbrug hier ook zijn plaats heeft en bijdraagt tot de schoonheid van het landschap dat het Waterland heet en dat een bezoek meer dan waard is. Maar doe dat, om echt voluit te genieten, vooral met de fiets. Wat je, en dat is een voordeel van dit unieke en prachtige gebied, bijvoorbeeld in het Heuvelland niet hoeft te proberen

Advertentie