Niet alles laat zich vangen in een breed verhaal of een ruim opgezet betoog dat dan de naam van een column zou moeten verdienen of een blog gemoemd mag worden. Er zijn ook van die notities die de neerslag van een oogwenk zijn of het snelle voorbijgaan weergeven zonder dat ze minder van betekenis hoeven te zijn. The devil is immers in the detail. Sterker nog, in een enkele oogopslag kan ook een levenswaarheid gevangen worden. Zonder dat deze krabbels in de kantlijn ook weer groter gemaakt moeten worden dan ze in feite willen zijn. Zullen we dan maar?
Feestjes met hoofdzakelijk senioren zijn eigenlijk de leukste gelegenheden omdat er geen rollen meer gespeeld (hoeven te) worden. Alles gaat zoals het gaat en ieder is zoals die is, zonder mitsen en maren. Wel zo prettig dus. Maar voor het zover is, moet de medische encyclopedie wel van a tot z en met elke feestganger doorgenomen worden. Waarna de gezelligheid inderdaad geen tijd meer kent.
Er zijn van die dagen dat het verlangen naar de tijd van toen zichtbaar en tastbaar wordt gemaakt met een enkel gebaar. Dat is als de zon ’s ochtends vroeg schijnt en de vensters hier en daar open gaan om de dekbedden en lakens te laten luchten. Wat oogt alsof de tijd echt stil heeft gestaan.
Wie overkomt het niet? Zo’n gesprek dat maar niet op gang komt of niet lekker loopt omdat het luisteren naar de ander belemmerd wordt omdat het oog maar blijft vallen op die kruimel op de bovenlip of in de mondhoek van de gesprekspartner. Maar het kan nog heftiger, bijvoorbeeld als er een haar opzichtig uit diens neusgat komt en net zo hinderlijk in het oog springt als dat befaamde vlekje in iemands nekje, dat alsmaar groter wordt.
Ook grappig en tegelijk opvallend is het gedrag van automobilisten die een parkeergarage in – of uitrijden. Want zeker de helft van hen, als het er al niet meer zijn, stopt het ticket in de mond tot het moment dat er uitgestapt of uitgechecked is. Alsof ze op de hielen gezeten worden of bergruimte te kort komen.
En dan zijn er nog die meisjes en jonge vrouwen met lange haren die op zoek lijken te zijn naar de beste houding en daarom maar niet willen ophouden met het spelen met hun kapsel dan wel delen ervan in hun mond steken. Omdat die smaak raak is en zo de zelfbevestiging bevordert?
robschimmert 