Bang Kaatsheuvel

Wat de boer niet kent, dat eet-ie niet. Een aloude wijsheid waarvan het idee bestaat dat deze allang aan kracht heeft ingeboet in het Nederland van 2015. Waar reizen naar andere werelddelen inmiddels gemeengoed is geworden en de buitenlandse keuken, hoe exotisch ook, tot de dagelijkse kost behoort. Als we onszelf mogen geloven, is er geen volk ter wereld dat zo soepel en gemakkelijk met de globalisering omgaat. Vanwege de handelsgeest die in ons systeem en onze genen zit, houden wij niet op te beweren. En als het even kan toch wel met overtuiging en met luide stem om vooral een andere kant, een duistere kant in de schaduw te stellen en te overschreeuwen. Want Calvinisten zijn we ook en gesteld op gezelligheid die slechts in eigen kring tot stand wil komen. Huis en haard plus verkregen welvaart worden zorgvuldig gekoesterd, in ere gehouden zodat we evengoed altijd op onze hoede zijn voor welke bedreiging daarvan dan ook. Met alle, ook kwade, gevolgen vandien, zoals die maar al te zichtbaar werden onder impuls van de Griekse crisis en de vluchtelingenstroom die daarna ook in onze richting op gang kwam. In Purmerend, Steenbergen en Geldermalsen werden boekdelen wat dat aangaat geschreven over dat andere Nederland, waarvan diezelfde benepenheid als uiting van xenofobie nu ook tot uitdrukking komt in en rond de Efteling, bij Kaatsheuvel, getuige het onderstaande bericht:

“De gemeente Loon op Zand gaat begeleiders beschikbaar stellen om met scholieren mee te fietsen langs een opvanglocatie voor asielzoekers in Kaatsheuvel. Dat bevestigt de gemeente na berichtgeving van het AD. Het gaat om hooguit vijftig kinderen die naar een basisschool voor speciaal onderwijs in Waalwijk gaan. Volgens wethouder Wil Ligtenberg (Onderwijs) komt de gemeente met het plan tegemoet aan een gevoel van onveiligheid bij bewoners. In vakantiepark Droomgaard in Kaatsheuvel worden maximaal 1.200 vluchtelingen tijdelijk opgevangen. Zij blijven tot 1 april in Kaatsheuvel. Er zullen vanaf maandag, de eerste dag na de kerstvakantie, vrijwilligers zijn die met leerlingen mee kunnen fietsen langs Droomgaard. Mocht het maandag nog niet lukken om genoeg vrijwilligers in te zetten, dan stelt de gemeente personeel beschikbaar. “We willen het niet moeilijker maken dan het is. Sommige bewoners hebben het gevoel dat het onveilig is en dat krijgen we niet uit hun hoofd gepraat. We staan er wel bij stil dat we zo het signaal afgeven dat het wel eens onveilig zou kunnen zijn, hoewel niets daar dus op wijst”, aldus die wethouder Ligtenberg.”

Waarna eigenlijk nog alleen de vraag rest of hier woede, verwondering of medelijden het meest op zijn plaats is. Of moet het worden afgedaan met de simpele stelling dat mensen kennelijk niet beter (willen?) weten.