Waarom het ook in deze dagen van het jaar die er nog zijn omdat ze er nu eenmaal moeten zijn om het getal van 365 vol te maken, niet toepasselijk houden met het gebruikelijke zondagse gedicht dat geschreven werd door de Groningse Josephine Banens (1948) en dat dus de titel “Zo tussen Kerstmis en Oudjaar” meekreeg:
Zo tussen Kerstmis en Oudjaar dan is het
buiten stil. Over de velden ligt een sluier
alsof die mij zeggen wil:
bedek, vergeet wat is geweest en til
gedachten op naar nieuw,
toe kijk nog eens, probeer het, vol
verwachting, als een kind naar al
het nieuwe wat nog komen gaat.
Het zijn juist mijn favoriete werkdagen. Stil en rustig, grote productiviteit, het afsluiten van het jaar en de voorbereiding op de grote hectiek van het nieuwe jaar.