Geknakte voorpret

Op die dagen dat alles en iedereen met reces is, als het Binnenhof leeg is en de voetbal nergens rolt, lijkt Nederland te zijn overgenomen door de weermannen – en vrouwen, zijn het de Hiemstra’s, buienradars en weerplaza’s die zo op het oog en voor het gevoel heersen. Kijk maar eens naar het nu, waarin over niets anders meer wordt gesproken dan over de sneeuw die valt of die op komst heet te zijn. Het s – woord van die meteorologen is al voldoende om de NS en Pro Rail in hun voegen te doen kraken, bijna – paniek daar teweeg te brengen waardoor het zekere voor het onzekere door die organisaties wordt genomen en dus de halve dienstregeling er al uitgaat door de enkele voorspelling van de komst van sneeuw. Wat die ook verder waard is. In Zuid – Limburg dus al helemaal niets. Want waar voor deze ochtend een pak sneeuw van tien centimeter was aangekondigd, bleek er vanochtend hier en daar een plasje op de straten te staan en was er verder niets aan de hand dat extra aktiviteiten van mij in de vorm van sneeuwruimen kon rechtvaardigen. Zoals ik dus ook gewoon op pad kon en deze zaterdag daarmee dezelfde saaiheid bezat als al die andere vooral grijze, grauwe zaterdagen.

De winterse voorpret was voor de zoveelste maal weer eens in haar eeuwige voorstadium blijven hangen. Wat eigenlijk zo’n beetje regel aan het worden is sinds Jan, Piet en Klaas en wie verder al niet zich met de weersvoorspellingen zijn gaan bemoeien. Het blijken in ieder geval geen profeten te zijn die er brood van kunnen eten, gezien het aantal malen dat zij planken hebben misgeslagen in weerwil van al hun professionele computermodellen. Waar ik per slot van rekening, dus als het er echt op aan komt, zoals vandaag met dat beloofde vooruitzicht op sneeuw, in het geheel niets mee blijk te kunnen. Zodat al die meteorologen, beroeps – en amateur-, van mij het dak op mogen. Waar ik ze niet zie en niet hoor, zodat ze mij niet met hun slagen in de lucht kunnen vervelen, en alles vervolgens weer een beetje wordt zoals het vroeger was. Met een grote, veel grotere mate van onzekerheid, waardoor de verrassingen ook stukken groter waren. Zeker als er dan eens echt een pak sneeuw uit de lucht viel. Dat waren nog eens tijden, waarnaar ik zo af en toe verlang. Zoals dus bijvoorbeeld vandaag. Op zo’n dag dat alle gewekte verwachtingen gefrustreerd zijn door al die weerprofeten die het allemaal zo veel minder zeker blijken te weten.

Advertentie