Heftig, onwijs en waanzinnig

Misschien heb ik er alleen maar last van. Hoewel last eigenlijk een te groot woord is voor mijn stevige verwondering over de ontwikkeling in het gebruik van de Nederlandse taal. Steeds vaker kom je daarin stijlfiguurtjes tegen die alleen maar door een malloot verzonnen kunnen zijn. Zoals de verzuchting dat men zich waanzinnig vereerd voelt. Trouwens, wat te denken van het te pas en te onpas bezigen van het woord onwijs, om daarmee de uitdrukking van een bepaalde emotie te versterken? Want je schijnt iets onwijs leuk te kunnen vinden, waarbij niemand zich nog afvraagt wat de letterlijke betekenis van dat woordje ‘onwijs’ is.

En als klap op de vuurpijl is er dan nog ‘heftig‘ waaronder kennelijk woorden als vreselijk, akelig, naar en verschrikkelijk begrepen kunnen worden. Zoiets zou het moeten zijn, want ik heb nog altijd niet de ware definitie ervan gevonden. Het zijn drie voorbeelden van stijlfiguurtjes die wat mij betreft taalkundig nergens op slaan, maar op een of ander raadselachtige manier in zwang blijken te zijn geraakt. Wat bij mij de vraag oproept of er meer van dit soort fenomenen in ons hedendaags taalgebruik zijn. Die hoor ik dan graag. Want ik ben er razend nieuwsgierig naar.

Over robschimmert

een senior met een brede belangstelling en een sterke maatschappelijke betrokkenheid, die daaraan op schrift en in de vorm van een weblog vooral uitdrukking wil geven.
Dit bericht werd geplaatst in Samenleving en getagged met , , . Maak dit favoriet permalink.

6 reacties op Heftig, onwijs en waanzinnig

  1. Sjoerd zegt:

    Taal is gelukkig levend en voortdurend aan verandering onderhevig. Super toch…vet cool man.

  2. Laurent zegt:

    Ik begrijp wat je bedoelt, maar je hebt het nu wel over uitdrukkingen die reeds in respectievelijk de jaren zeventig (onwijs en waanzinnig) en tachtig (heftig) gangbaar werden.
    Wat is je mening over ‘vet’, als in een vet nummer? Ook hiermee loop ik trouwens al tien jaar achter de feiten aan.

  3. Mack zegt:

    Ik hoorde laatst iemand zeggen dat iets “ziek” was, maar dat betekende juist dat het leuk was. En bizar! Mijn vader gebruikte de term “te gek” vroeger al, maar hij bedoelde daarmee dat een bepaald cadeau dat wij gekregen hadden, overdreven was.

  4. Nanos zegt:

    ‘Je ding doen’

  5. Margo zegt:

    Vroeger zei je keihard. Toen werd alles kei. Keileuk! Keigaaf! Keizacht!!!
    Vroeger zeiden we: de jurk past me niet. Nu zeggen ze; ik pas de jurk niet. Maar om dat te weten moet je hem wel degelijk eerst hebben gepast!
    Wreed, dat is echt te wreed man! Dus erg leuk, gaaf, cool, vet!

    Ken je het boekje van Paulien Cornelissen?

  6. Frans54 zegt:

    Het is om razend van te worden (en ik ben van nature al zo nieuwsgierig)

Plaats een reactie