Hoge tonen en lege handen

In alle verslagen, besprekingen en analyses van de uitslagen van de Nederlandse verkiezingen voor het Europees Parlement is wondelijk genoeg erg weinig aandacht besteed aan een heuglijk feit, namelijk dat de echt onbehouwen politiek geen stem meer in Brussel heeft. Het Nederlands geluid zal, ongeacht de inhoud ervan, daar weer op een gecivilizeerde wijze getoonzet worden. Het echte schorem is door de kiezer buiten gezet en daarmee ook de mond gesnoerd. Op Europees nivo doen de SP en de PVV er niet meer toe. Wat beide partijen aan zichzelf te danken hebben. Met de hoge toon, de grote mond en het ongepolijste woord, welke toch het keurmerk van beide partijen waren, is de verkeerde snaar bij de kiezer beroerd. Die is het geschop en geschreeuw toch een beetje zat en verwacht een behoorlijk, samenhangend verhaal, waar in de praktijk iets van gebakken kan worden. Met kreten en spierballentaal plus de nodige uitroeptekens krijg je dat niet voor elkaar noch met alleen maar tegendraads te zijn. Waar zowel SP als PVV nog het meeste in uitblonken zonder dat er iets concreet uit hun handen kwam, waar je als burger iets aan had of waar je verder mee kon.

Naast de afgetrapte standpunten die Wilders maar blijft herhalen kwam de SP ook niet verder dan een rap in elkaar gedraaid filmpje waarin een zielloze poging werd gedaan om met Frans Timmermans heel Brussel te kijk te zetten. Wijzen, beschuldigen en belachelijk maken waren de bestanddelen van dit SP – offensief in het kader van de verkiezingscampagne voor het Europese Parlement, zonder dat ook maar ergens duidelijk werd met welk idee of welk plan de SP zichzelf in Brussel op de kaart wilde zetten ten behoeve van Europa en haar burgers. Niets van dat al, nada, nihil. Met als gevolg dat dit vermeende bommetje onder de Brusselse macht in de persoon van Timmermans, uiteindelijk ontplofte in het gezicht van die partij die alleen maar tegen was en verder niets te bieden had, dus ook nul zetels oogstte. Want zo gek zijn de kiezers ook weer niet dat ze zich laten foppen door een lege dop, waar er genoeg halve eieren voorhanden zijn. En dat heeft de SP, die beweerde zo dicht bij de kiezers te staan, met al haar onwetendheid dan wel geweten. Zodat ze nu echt een toontje lager moet zingen, of hardliner en voorzitter Ron Meijer dat nu leuk vindt of niet.

Over robschimmert

een senior met een brede belangstelling en een sterke maatschappelijke betrokkenheid, die daaraan op schrift en in de vorm van een weblog vooral uitdrukking wil geven.
Dit bericht werd geplaatst in Politiek en getagged met , , , , , . Maak dit favoriet permalink.

Een reactie op Hoge tonen en lege handen

  1. Sjoerd zegt:

    Ik denk dat dit gewoon het Timmermanseffect genoemd mag worden, de rest van de PvdA leden aldaar hebben ook niets in de melk te brokkelen.

Plaats een reactie