Steden en dorpen roepen emoties op. Bij mij tenminste wel. Zo zijn er plekken die telkens weer je hart openen als je er komt en wat met je doen als je ze verlaat. Wat het precies is, weet ik niet, zoals mij evenmin duidelijk is welke formule, welke combinatie van factoren die gevoelens oproepen. Waarom dat daar juist gebeurt, blijft nog steeds een vraag, die wel tegelijk de wegwijzer is, bijna het gebod inhoudt om naar die plaatsen terug te keren. Het noemen, horen, schrijven van hun namen alleen al roept verlangens om er naar toe te gaan, bij mij op, houden op zich en telkens weer een belofte in waaraan door mij voldaan moet worden. Vandaar dat ik, hoe het ook gekeerd of gewend wordt, steeds weer mijn weg weet te vinden naar steden en dorpen als Amsterdam, Rotterdam, Groningen, Maastricht, Sittard, Roermond, Nijmegen, Groningen, Hulst, Oostvoorne, Utrecht, Den Haag, Nieuwe Schans, Middelburg en Zutphen. En probeer in die reeks geen logica of enig verband te ontdekken, want die is er gewoon niet, als er puur en alleen sprake is van een gevoel, een verlangen of voor mijn part een heimwee dat mij voortdurend daarheen trekt of voert. Hiertegenover staat uiteraard de kategorie Nederlandse steden en dorpen die een tegengesteld effect op mij hebben, want een forse afkeer bij mij teweeg brengen.
Ik heb er hier ooit eens een opsomming van gegeven en herinner mij nog wel de vreselijkste exponent uit de reeks, namelijk de plaats Beverwijk, welke met zijn aaneengesloten en onoverzienbare flatbebouwing in de schaduw van de Hoogovens aangemerkt kan worden als een mislukt stukje Nederland, waarvan de ellende nog het meest tot zijn recht komt op een doornatte, winderige novemberzondagmiddag. Wegwezen daar was eens mijn devies om daar nooit meer terug te komen, omdat ik er slechts treurig en mismoedig van werd. Maar wel met het krediet dat die omgeving tenminste nog wat emoties bij mij opriep. Wat veel meer is dan niets te zeggen en niks met mij te doen en een volslagen blinde plek in mijn fantasie te veroorzaken, waardoor een stad, een dorp, een gemeente slechts een naam blijft, niet verder komt dan dat en dus geen enkele interesse bij mij oproept noch een verlangen om ooit eens die kant op te gaan. En dat is dan wel het treurige lot dat plaatsen als Monster, Leimuiden, Rozenburg, Schagen, Hardenberg, Werkendam, Gendringen, Zeewolde, Steenbergen en Wolvega, althans in mijn beleving en verbeelding, treft. Omdat ik dus vind en voel dat ik in die oorden echt niets heb te zoeken……
robschimmert 
Sittard is wel een opmerkelijk in dat rijtje; het geeft eigenlijk alleen maar de Markt en een paar aardige straten in het centrum. Voor mij heeft het wel een persoonlijke betekenis omdat mijn vader daar op de HEAO werkte.
geeft=heeft
Nou, de omgeving van het Museum Het Domein plus de uitloop vanuit het centrum naar de Kollenberg en de Windraak maken Sittard toch wel tot een aardig stadje.
Je bent Delfzijl vergeten.
Nee, dat heb ik indertijd als vreselijke plek geduid. Maar behoort daarmee wel tot de kategorie plaatsen die in elk geval nog emoties bij mij teweeg brengen. Wat absoluut meer is dan nikszeggend te zijn.
Ik heb hier ook wel eens over geblogd en begrijp goed wat je bedoelt. Sfeer is niet in woorden te omschrijven. Het heeft ernee te maken wanneer je er bent. Met een mooi herfstzonnetje is het al snel aantrekkelijk en met de hele dag regen wordt zelfs de mooiste plaats treurig.
De plaatsen die ik het meeste nix vind (zelfs niet bij mooi weer) zijn Emmeloord, Hoogeveen, Oss, Delfzijl, Ijmuiden, Velsen, Dronten, Heerhugowaard, Nieuwegein, Den Helder, Hilversum, Terneuzen, Winterswijk. En verder grote delen van Den Haagn en Eindhoven.
Steden die ik aantrekkelijk vindt zijn Kampen, Deventer, Zutphen, Amersfoort, Leiden, Delft, Breda, Maatsricht, Hoorn, Franeker, Naarden-vesting en zelfs Alkmaar. Toch gaat het dan vaak alleen om het centrum. Hier in Alkmaar zijn een paar mooie buitenwijken met fraaie parken, maar die kent niemand die er geen kennissen heeft. Als iets een Hanzestad is geweest dan scoor het al snel goed bij mij.
Veel is relatief. Ik ken Beverwijk goed en weet hoe klein het is. Al snel bedoelen mensen de lelijke flats in het direct aangrenzende Heemskerk of de trieste rijtjeshuizen in Velsen-Noord. Vergeleken met Velsen en Ijmuiden vind ik Berverwijk aantrekkelijker. Heemskerk is ook tig keer nix, maar het heeft wel 2 fraaie kastelen en een aardig dorpspleintje.
En dan kom ik op Schagen wat voor mij niet veel anders is dan Sittard. Alleen een heel klein centrum is leuk. Sittard heeft overigens ook nog een fraai stukje stadsmuur. Maar 100 meter verder is ook die plaats niet veel en aan Geleen ben ik maar nooit begonnen.
In Duitsland vind ik de verschillen nog veel groter. Hagen en veel andere plaatsen in het Ruhrgebiet vind ik foeilelijk. Maar er zijn ook heel mooie plaatsen zoals Soest of Bamberg.
Voor 90 procent eens en voor honderd procent herkenning!
Dordrecht begint nu eindelijk ook een leuke stad te worden. Ik woonde hier eerst in de jaren ’80. Het winkelcentrum was niet echt een centrum, en zondags was alles uitgestorven. Dankzij de gristelijke intolerantie waren er zelfs met schitterend weer op zondag geen terrasjes open en was het een dooie boel. Ook door de week trouwens nauwelijks. Tegenwoordig is het centrum nog steeds verspreid over een te groot gebied, maar wel gezelliger en dankzij nieuwe bestrating een authentiekere uitstraling. Overal zijn terrassen en terrasjes en de winkels mogen sinds kort zelfs op zondag open. Het oude deel, langs de havens, is echter het mooist. Na Dordt verhuisde ik naar Breda, een heerlijke stad, en toen naar Etten Leur, dat ook een metamorfose onderging in de tijd dat ik er woonde en een leuk centrum heeft.
Je hebt ook plaatsen die alleen bestaan om een knooppunt op de snelwegen aan te duiden.Hoevelaken, Vianen, Velsen. Ben ik ook niet nieuwsgierig naar.
Ho, ho, Vianen bestaat al 800 jaar. Dus allang voordat wij in onze beschaving en knooppunten ten onder gingen.
Ja, ok, zo goed heb ik het inderdaad niet op orde. Maar desondanks is Vianen voor mij slechts een knooppunt en geen plaats om in te wonen. Althans, ik weet niet beter.
Ik begrijp het niet. Is het slechts de naam Gendringen (overigens mijn geboorteplaats) waarvan je aangeeft er niets te zoeken te hebben of ben je er geweest en is het je daar niet bevallen?
Het roept niets bij mij op zodat ik geen enkele aandrang heb om er heen te gaan of er iets te zoeken te hebben.
Vreemd selectiesysteem, als de naam je niet bevalt de plaats heeft afgedaan.
Het gaat niet om de naam, maar om de ambiance, de omgeving waarin de plaats gesitueerd is.
En Leiden dan, Rob?
Leiden, Dordrecht, Gouda, Haarlem, Alkmaar, Amersfoort, Zwolle, Den Bosch, Deventer. Allemaal best mooi, maar net te weinig aantrekkelijk en ‘sexy’ voor mij om er echt warm voor te lopen zoals die steden en plaatsen die ik echt in mijn hart heb gesloten en waar ik elke keer toch weer wat mee heb.