De ICT – wetten

Eergisteren begon ik een logje over de eigen wetten van de ICT als volgt: “Rond de informatie – en communicatietechnologie begint door de voortdurend stormachtige ontwikkeling ervan een eigen logica en dynamiek te ontstaan. Niets is meer zoals het is, volgens de wetten van het gezonde verstand. De snelheid waarmee stappen worden gemaakt, de omvang en de richting die ze aannemen, zijn van dien aard dat ze ons reguliere bevattingsvermogen te boven gaan.” En terwijl ik deze zinsnede op mijn weblog plaatste, was ze alweer achterhaald door de werkelijkheid die zich voor mijn ogen ontrolde en waarmee het gelijk van mijn hiervoor verwoorden konstatering bewezen werd. Omdat als het dus over ICT, kabels en glasvezel gaat de snelheid van het geluid en het licht bij wijze van spreken tegelijk inderdaad overtroffen worden. Wat gebeurde er namelijk in mijn gezicht en voor mijn deur? Zonder veel omhaal van woorden en opnieuw onaangekondigd werd plotseling het trottoir opengebroken over de hele lengte van de straat, alsof het de gewoonste zaak van de wereld was. Wat het langzamerhand ook genoemd kan worden. Want ik overdrijf bepaald niet als ik zeg dat sinds 2009, 2010 de straat waaraan ik woon toch wel zo’n drie keer per jaar opgebroken wordt.

Met als gevolg dat je een, twee dagen opgesloten zit op je eigen erf omdat je van je oprit dan geen gebruik kunt maken. In eerste instantie informeerde ik nog wel eens wat het doel van die operatie was en dat bleek dan altijd met internet en de snelheid waarmee data naar de klanten gebracht worden, te maken te hebben. Maar dat navragen heb ik intussen opgegeven omdat dat opbreken zich nadien zo vaak herhaalde en de antwoorden alsmaar voorspelbaarder werden. Waaruit ik inmiddels voor mijzelf de konklusie getrokken heb dat daarmee de dynamiek van de ICT – ontwikkelingen wel treffend zichtbaar wordt gemaakt zonder dat het voor mij tot nu toe ook maar enig tastbaar voordeel heeft opgeleverd, althans ik heb nog niets van dat profijt gemerkt. Waardoor ik inmiddels heb geleerd om al dat gegraaf en dat trekken van weer nieuwe kabels te aanvaarden als die onvermijdelijkheid die bij de moderniteit schijnt te moeten horen. En nog meer dat het ongevraagd over ons komt of ons overkomt zonder dat er door iemand om gevraagd schijnt te zijn of te worden. Het gebeurt en is daarom goed, blijkt zo’n typisch ICT – wet, die een plaats in onze werkelijkheid heeft gekregen.

Advertentie