De neergang van Geleen

Als er over krimp en vergrijzing wordt gesproken, zoals deze zich voordoen in Zuid-Limburg, wordt er merkwaardig genoeg altijd verwezen naar Kerkrade, Landgraaf, Brunssum en Heerlen, terwijl het meest dramatische voorbeeld van de neergang die daar het gevolg van kan zijn, wel te zien is in Geleen. Was dit tot voor tien jaar terug nog een gemeente met grootsteedse ambities, die onder andere tot uitdrukking kwamen in een plan om aan het winkelcentrum een echt kloppend hart te geven, wat trouwens ook nog uitgevoerd werd, zoveel jaar later, in 2012, blijkt bij een rondgang door dat gebied er alleen maar sprake te zijn van grootscheepse misère die op het eerste gezicht valt af te lezen uit de bijna per dag toenemende leegstand van winkelpanden. Ondernemers leggen een voor een het loodje na zovele jaren succesvol te zijn geweest en hun bijdrage te hebben geleverd aan de trots van Geleen die zich bijvoorbeeld gekscherend uitte in die zelf gekozen bijnaam van “Wereldsjtadt”. Waar ook nog enig recht toe bestond omdat je op zovele dagen over de hoofden kon lopen van het winkelend publiek dat vanuit alle windstreken met graagte en plezier de weg naar het hart van Geleen wist te vinden.

Hoe het verkeren kan, is mij gisteren gebleken toen ik midden op de dag nog eens mijn weg in dat centrum zocht om bijna ontdaan te moeten konstateren dat waar ooit die oude glorie was, die gezellige promenade, nu een spookachtig gebied dreigt te ontstaan waar af en toe zich nog iemand op een scootmobiel door beweegt op weg naar dat filiaal van die winkelketen die zich daar in dat onheilspellend gebied nog net weet te handhaven of daar gevestigd blijft vanwege de veronderstelde attentiewaarde van zo’n verkooppunt. Voor de rest is het treurig en troosteloos, zelfs als er een waterig zonnetje schijnt. Waardoor de enige logische vraag die je jezelf kunt stellen, luidt wat je daar in die leegte met je hoofd altijd in de wind eigenlijk te zoeken hebt. Met als logisch antwoord dat je je hielen licht om er nooit weer om te komen in navolging van zovele Geleendenaren, die daarmee dat ver weg in Sittard zetelend gemeentebestuur nog een extra troef in handen geven om de handen nog verder van dit winkelcentrum af te trekken en het dus zo te laten verloederen. Waarna de crisis en de vergrijzing de rest doen om de kracht en de waarde van de selfulfilling prophecy en de neerwaartse spiraal te bewijzen met als uitkomst de definitieve en trieste neergang van het ooit zo bloeiend Geleen.

Over robschimmert

een senior met een brede belangstelling en een sterke maatschappelijke betrokkenheid, die daaraan op schrift en in de vorm van een weblog vooral uitdrukking wil geven.
Dit bericht werd geplaatst in Limburg en getagged met , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , . Maak dit favoriet permalink.

3 reacties op De neergang van Geleen

  1. RadaR zegt:

    De nieuwe opgewekter toon is heel duidelijk waarneembaar. Hou vol!

  2. Sjoerd zegt:

    Ik moet zeggen dat Radar het mooi verwoord heeft…

  3. Laurent zegt:

    Dat ziet er inderdaad wel heel leeg uit! Ik reed er alleen nog maar heel af en toe doorheen, maar had inderdaad ook al het gevoel dat het er achetruit aan het gaan was. Toen ik er op school zat had ik toch nog het gevoel in een stadje te zijn, maar als je jong bent lijkt alles ook groter natuurlijk.
    Maar op zaterdag gingen we er inderdaad wel eens winkelen en deed het gezellig druk aan.

Plaats een reactie