Geloof en gebed

Geloof en gebed staan ver van mij af en behoren tot een wereld die niet de mijne is en ook nooit kon worden. Om het enkele feit dat ik zonder geloof en gebed ben geboren, net zoals ieder ander mens. Waardoor het gebed, hoewel dat op zich nog te begrijpen is, en ook het geloof eigenlijk alleen maar aangeleerd kan zijn of worden. Als dat al geen tegenspraak in zichzelf is. Of is het leren geloven wat door zovele miljarden is gedaan, dan toch iets dat tot de natuurlijke staat van de mens gerekend moet worden? Daar geloof ik dus niets van. Dat leren geloven staat op dezelfde voet en hoogte als het verkregen inzicht en de verworven kennis dat 1 plus 1 altijd twee is, om het maar heel overzichtelijk te houden. Zodat zich al heel snel en tegelijk de conclusie opdringt dat het belijden van een geloof in sterke mate bepaald wordt door de omgeving waarin je geboren bent. Vandaar dat ik dus niet geloof, en ook niet bid, omdat mijn ouders de keuze hebben gemaakt om niets met hun geloof meer te doen en dat ook niet aan hun kinderen over te dragen. Terwijl het dus evengoed precies andersom had kunnen zijn, als mijn ouders katholiek waren geweest en het daarom ook wenselijk hadden gevonden dat ik een opleiding tot priester zou zijn gaan volgen.

Wat in die jaren veertig en vijftig in feite de gewoonste zaak van de wereld was. Maar aan dat lot ben ik dus ontsnapt en daardoor verkeer ik nu in de staat die voor mijn gevoel het beste bij mij past, hoewel ik mij er tegelijk bewust van ben dat als ik toevalligerwijs in een andere omstandigheid en belevingswereld zou zijn geboren, ik mij even gelukkig had kunnen voelen in een staat waar ik nu niets mee zeg te hebben. Waarmee ik mij zeker niet wil bezondigen aan die eeuwige dwarsstraat dat alles betrekkelijk is, maar mij wel durf te wagen aan de uitspraak dat geloof verre van geloven is, maar uitsluitend en alleen de uiting van verkregen en aangeleerde kennis, precies zoals je leert lezen en schrijven. Noem het leerstellingen die je als nog niet wetende bijgebracht krijgt en die je voor zoete koek moet slikken. Waar kennelijk het geloven begint en dat mij door mijn ouders bespaard is gebleven. Maar dat ik ieder gun. Ook het gebed of het slaan van een kruis, dat dus buiten mij staat. Omdat ik het idee heb dat ik mij zonder ook wel staande kan houden. Het gelijk daarvan is in mijn praktijk tot nu toe namelijk altijd bewezen.