Tot voor kort was Geert Mak als chroniqueur, duider en commentator van historische gebeurtenissen onomstreden in het Nederlands taalgebied. Hij kende als zodanig zijns gelijke niet en maakte goede sier met boeken als “In Europa”, “De eeuw van mijn vader”, “De engel van Amsterdam” en “Hoe God uit Jorwerd verdween”, om maar de meest illustere voorbeelden uit zijn omvangrijk oeuvre te noemen. Met zijn verhalende geschiedschrijving wist hij onmiskenbare autoriteit te verwerven, waardoor hij welhaast de status van icoon kon bereiken, die nu bij alle mogelijke gelegenheden wordt ingehuurd om maar een mening te geven, ook op gebieden die met zijn bewezen expertise niks uit te staan hebben. Zo gaat dat nu eenmaal in deze tijd die door de mediacratie wordt beheerst. De vraag is het of dat lot ook de man staat te wachten die zich inmiddels heeft opgeworpen als zijn evenknie, als hij Geert Mak al niet naar de kroon steekt dan wel overtreft. Hoogstwaarschijnlijk niet om de doodeenvoudige reden dat het een Vlaamse schrijver betreft, voor wie de drempels naar het vaderlands mediacircus nu eenmaal stukken hoger zijn. Hoewel hij het alleszins verdient omdat hij meer dan genoeg te melden heeft getuige de eruditie die hij etaleert in zijn laatste twee boeken die werkelijk van de hoogste klasse zijn. Bedoeld wordt Stefan Hertmans, schrijver van het fameuze “Oorlog en terpentijn” dat al eens eerder op dit weblog werd besproken en bejubeld.
Daaraan heeft hij onlangs een schitterend vervolg gegeven met het boek “De bekeerlinge” dat een vlammende vertelling is over de lotgevallen van een jonge Normandische vrouw. Waarover de flap van het boek in het kort het volgende vermeldt: “In een klein dorp in de Provence wordt sinds mensenheugenis over een pogrom en een verborgen schat gesproken. Eind negentiende eeuw vindt men in de synagoge in Caïro een hoeveelheid opzienbarende Joodse documenten. Stefan Hertmans ontdekt de sporen van een voorname christelijke jonkvrouw uit de elfde eeuw die haar leven vergooide uit liefde voor een Joodse jongen. Hij, Hertmans, gaat letterlijk achter deze vrouw aan, die samen met haar verboden liefde op de vlucht slaat en een duizelingwekkende tocht aflegt, opgejaagd door alles en iedereen.” Met een beetje fantasie is in dit verhaal uiteraard de metafoor te herkennen van de hedendaagse vluchtelingen, die ook in golven en stromen op drift zijn geraakt. En ook nog eens in nagenoeg dezelfde omgeving als waar dit middeleeuwse verhaal speelt, in de tumultueuze tijd van de Kruistochten. Ingrediënten genoeg voor een weergaloos boek. Wat Hertmans met zijn invoelende en bijna poëtische stijl plus zijn vermogen om de lezer met pageturners in zijn vertelling mee te slepen, volledig is gelukt. Met als resultaat dit geweldige boek, “De bekeerlinge”, dat iedereen zichzelf daarom zeker cadeau zou moeten doen.
Ik wil dit al een hele tijd lezen, dank voor de reminder.
Het boek is al een tijdje uit, ik heb het gelezen en vond het evenzo goed.