Bert en de Saoedi’s

Bert Koenders, onze minister van Buitenlandse Zaken, ontpopt zich meer en meer als een mak lammetje op het internationale politieke schouwtoneel. Nederland is al geen speler van formaat, maar als een type als Koenders ons land ook nog in het buitenland moet vertegenwoordigen en zichtbaar maken, dan kan je het als land wel schudden en degradeer je prompt naar de laagste divisie van leuke landjes die goed zijn voor een lach en traan, maar er verder ook helemaal niks toe doen. Want de fluwelen handschoen en de zachte tong zijn de wapens waarvan hij zich bedient en waarmee hij de belangen, de handelsbelangen waarschijnlijk, van ons land het beste denkt te dienen. Als we onze handelspartners maar niet voor de voeten lopen en tegen de haren instrijken, zie je hem denken als hij weer eens zo’n zoetgevooisd praatje en pluimstrijkerij verkoopt, waar inderdaad niemand zich een buil aan kan vallen. Een ware meester is hij in de hantering en inzet van papieren tijgers, die dus heel wat lijken, maar niks zijn. Met als meest recente en tegelijk bar en boze voorbeeld van dat handelen van die zachte heelmeester waartoe hij zich in zo korte tijd heeft ontpopt, zijn reactie op de massa-executie van 47 gevangenen in Saoedi-Arabië, dat land dat olie-exporteur, steenrijk en dus invloedrijk op de wereld – en Nederlandse economie is.

Maar tegelijk ook de uitvalsbasis vormt voor de ultra-orthodoxe varianten van de Islam, het wahhabisme en salafisme, en daarmee ook voedingsbron is voor Al-Qaeida en IS en tegelijk het thuis van de soennitische islam. Zo’n land dat gewoon zijn eigen gang gaat en dus doet wat het wil, executeert dat het een lieve lust is en aan vrouwenrechten al helemaal geen boodschap heeft, maar wel een speler van formaat is op het wereldtoneel en van grote invloed is op de gebeurtenissen in het Midden – Oosten en een dikke vinger ook in de Syrische pap heeft. Zet daar even onze Bert Koenders tegenover, die uiteraard wel wat moet naar aanleiding van de massa-executies in Saoedi-Arabië en de vragen die hij daarover vanuit de Tweede Kamer gesteld krijgt. Dus trekt Bert voor deze ene keer zijn grote broek aan en zegt toe dat hij z i j n mensenrechtenambassadeur naar de hoofdstad van dat land, Riyad, stuurt, om er over de mensenrechtensituatie te praten……Wanneer die man of vrouw gaat, is verder nog niet duidelijk. Maar reken er maar gerust op dat de Saoedi’s met samengeknepen billen zitten te wachten op die Nederlandse gezant die met hen in gesprek wil en daarbij dus een deuk in een pakje boter moet gaan schieten, in opdracht van Bert, die per interview alleen maar glaziger lijkt te gaan kijken en wolliger praat.

Advertentie