De gewelddaad van gisteren in Parijs vormt bepaald niet de aanleiding tot de volgende overpeinzing, die voor mij haar echte urgentie kreeg door en na de recente reeks van liquidaties in en rond Amsterdam. Aanvankelijk riepen die bij mij eigenlijk zoals te doen gebruikelijk, omdat ze meer en meer een fact of life lijken te moeten worden, slechts vraagtekens op. Om vervolgens toch uit te monden in verontwaardiging en irritatie omdat ik er niet met mijn pet bij kon dat dit allemaal op klaarlichte dag voor ieders ogen mag gebeuren, niet een enkele keer, maar bij herhaling. Waarbij ik nog begrijp dat niet ieder incident of elke manslag te voorkomen is. Maar wat in mijn ogen veel erger is dat is het gegeven dat bij al die fatale gebeurteneissen steeds wapens in het geding zijn, waarvan ik toch het donkerbruine vermoeden heb dat de bezitters ervan dat vast en zeker zonder vergunnig zijn geworden. Stuk voor stuk illegale eigenaren moeten het zijn geweest die op een of andere slinkse manier aan dat moordtuig hebben kunnen komen. En als het nog enkelingen waren, dan was dat nog tot daar aan toe. Maar steeds stelliger wordt mijn indruk dat wie dat maar wil met gemak aan schiettuig kan komen. Met internet en haar webshops als ideale marktplaats.
Leve de vrije markteconomie waar ieder alles van zijn gading kan vinden in een omgeving waar nog slechts de wet van de vraag en het aanbod heerst en de overheid steeds verder terugtreedt en deze moorddadige handel zich gewoon laat voltrekken. Wel met als gevolg dat de veiligheid van de individuele burger daardoor meer en meer op de tocht komt te staan, waar juist diezelfde overheid daarvoor heeft te zorgen. Maar die heeft het drukker met het rondstrooien van statements en open deuren bij monde van haar rijksveldwachter Opstelten, die immers afgezien van dat voortdurend olie op de golven gooien, zijn tijd meer dan nodig heeft om de handel en productie in wiet aan banden te leggen. Omdat dat echt belangrijk schijnt te zijn. Ja, met zoveel bestuurservaring als hij heeft, weet je inmiddels wel waar je je prioriteiten moet leggen en waar je met de staart tussen de benen als een angsthaas vooral weg moet wezen. Met als enig resultaat de ongebreidelde wapenhandel en het ongelimiteerd bezit ervan onder burgers, bij wie het vaker dus in verkeerde handen blijkt. Met als gevolg een volkomen ontregeld veilgheidsgevoel onder burgers, die geen enkele boodschap meer hebben aan de loze praatjes en het gebas van Opstelten, die niet meer de indruk wekt dat hij van voren nog weet dat hij van achteren leeft. Waarmee hij het eind van zijn verhaal gelukkig wel aan het schrijven is……
robschimmert 
Ik vraag me af waarvoor we een inlichtingendienst hebben. Volgens mij is dat ook een wassen neus.
Dus… in feite een goede afloop van het tragische feit dat we nu doorkrijgen dat datgene waarvoor we deze gasten hebben gekozen niet krijgen. Sterker nog ik vraag me af of ze, deze roverheid en handlangers, überhaupt in staat zijn de veiligheid van de burger te waarborgen. Politiek is veel eerder allemaal blufpoker.
Hoezo overheid, sterke arm, machtsmonopolie? Allemaal loze kreten, zo blijkt, omdat de overheid met al haar instrumenten als bijv. politie, leger, inlichtingendiensten altijd een slag te laat is en structureel achter het net vist. Je zou waarachtig denken dat je beter voor je eigen veiligheid kunt gaan zorgen. Wat dan de ultieme en perverse uitwerking van het marktdenken en het liberalisme zou zijn.
Er stond dan ook roverheid, je weet wel dat instituut dat je je laatste geld nog afhandig maakt om er op landelijk niveau een persoonlijke hobby mee te kunnen bedrijven. Het droevige voorval toont weer eens dat we altijd op ons zelf aangewezen blijven en niet hoeven te rekenen op enige bescherming, sterker nog als je onverhoopt door een tragische samenloop van omstandigheden bij een ernstig auto ongeluk betrokken raakt is er een gerede kans dat je middels getuigenverklaringen in de gevangenis terecht komt. En daar zit je dan op verdenking door die overheid, het gebeurt gelukkig niet iedereen maar ik maakte het van zeer nabij mee. Het is nu twee jaar geleden en nog steeds loopt er een beroepsprocedure. Denk niet te licht dat het jou niet gebeurd.