Omdat de dag van gisteren met zon overgoten was plus voorzien van de ideale temperaturen, was het de bij uitstek geschikte gelegenheid om een stad eens de maat te nemen. Daarvoor ging het naar Den Bosch, een plaats waar ik ruim veertig jaar geleden voor het laatst was, met als gevolg dat ik nog altijd rondliep met dat beeld van een ingedutte provinciehoofdstad die als meest sensationele attractie natuurlijk dat verkooppunt van Bossche bollen vlakbij het station kende. Enige bijstelling en nuancering van dat beeld had in de jaren nadien niet meer plaats gevonden waardoor ik gisteren dus met genoeg vooringenomenheid op weg ging naar mijn bestemming om daar ter plekke verrast te worden. Te meer omdat langzamerhand bij mij het idee post had kunnen vatten dat Maastricht, uiteraard op Amsterdam na, in Nederland het einde der tijden en top of the bill vertegenwoordigde. Hoezeer ik mij daarin heb kunnen vergissen, maakte de Bossche werkelijkheid mij maar al te duidelijk. Wat al begon met de eerste indruk bij het verlaten van de trein, toen mijn oog viel op het Paleiskwartier, dat wonder van architectonische schoonheid aan de westzijde van het spoorwegstation, dat, bijna mondain als het aandeed, mijn beperkte verwachting van dat moment al meteen ruimschoots overschreed. En deze opmaat van mijn bezoek bleek later meteen de standaard te vertegenwoordigen van alle beelden en indrukken die ik daarna in Den Bosch opdeed.
Want als Maastricht zich vanwege haar terrasdichtheid het predikaat Bourgondisch toekent, dan kan Den Bosch met evenveel recht dezelfde aanpsraken maken en misschien nog wel meer omdat je bij dit fraaie weer terrassen op zoveel plaatsen en gespreid in die stad tegenkomt, met een voortdurend overvolle bezetting. Waardoor Brabantse gemoedelijkheid en gezelligheid meer dan spreekwoordelijk kunnen worden en ook nog eens waarachtig niveau krijgen doordat het doorspekt wordt met voorzieningen van een hoog artistiek en cultureel gehalte. Want noem maar de stad of de plaats waar in het centrum ervan zoveel galeries een plek hebben gevonden met een serieus aanbod van eigentijdse en ook nog betaalbare beeldende kunst en dit als aanvulling op het schitterende museumkwartier, waar het Stedelijk Museum en het Brabants Museum met hun prestigieuze collecties en verrassende exposities mede de hartslag van Den Bosch bepalen. Kom voor zoveel goede dingen die het leven te bieden heeft op een enkele vierkante kilometer maar eens ergens anders om. In Maastricht is het in elk geval niet te vinden. En dan ben ik in mijn opsomming en verwondering nog niet eens uitputtend geweest, was ik na dik vijf uur al voldoende verzadigd om de Bossche bollen de Bossche bollen te laten. Daaraan is het de beurt een volgende keer, omdat ik vast en zeker in Den Bosch zal terugkeren.
Den Bosch is er vooral ook enorm op vooruit gegaan nadat men het autoverkeer van de markt heeft afgesloten, zodat je daar nu ook lekker rustig kunt zitten. Dat was vroeger een wat onherbergzame plek met dat drukke verkeer erom heen, vond ik.
Ik vind Den Bosch een heerlijke stad en kom er regelmatig. Vooral in de zijstraten vind je de beste eetzaken. Maastricht is in wezen maar een straat, en die is nog vrij kort ook…
En dan volgende keer een stukje over de Dieze varen en naar het Jheronimus Bosch Art Center, bijvoorbeeld
Ik vind dat Den Bosch sowieso een erg karakteristieke binnenstad heeft, heeft een gezellig uitstraling. Ook het museumkwartier vond ik erg leuk.