Met routine die een sleur wordt, heb ik niets. Met regelmaat die het gevolg van een bewuste keuze is, dus die voortvloeit uit zelfdiscipline en eigenlijk staat voor een levenshouding, des te meer. Dat realiseerde ik mij deze ochtend maar al te zeer toen ik dat oudere echtpaar, dat al ver in de tachtig moet zijn, zag zitten op een bank, hun bank bijna, aan het begin van de bebouwde kom van Schimmert en aan het eind van de twaalfhonderd meter lange weg die het dagelijks aflegt vanaf de eigen woning welke de laatste is in Spaubeek, langs de weg naar Schimmert. Zo vaak, om het regelmatig te kunnen noemen, heb ik de man en vrouw ’s ochtends tussen tien en elf uur dat trajekt zien lopen. Hij, een ietsje gebogen, altijd met de pet op en zij, klein maar kaarsrecht, in de arm bij hem, gekleed in een gele regenjas. Zo kuieren zij samen eerst vijfhonderd meter lang de berg op om vervolgens na tweehonderd meter de weg tussen Groot Genhout en Grijzegrubben over te steken en er daarna nog vijfhonderd meter aan te plakken tot aan die bank bij het begin van de bebouwde kom van Schimmert.
Daar pakken zij dus een break, zo’n tien minuten lang, waarna ze de draad weer oppakken in de omgekeerde richting, met ten slotte bij wijze van bonus vijfhonderd meter bergafwaarts tot voor hun eigen voordeur. Waar zij arriveren als de klok elf uren slaat. Ook daar kan de klok op gelijk gezet worden, net zo als op hun dagelijkse wandeling, die daarmee tot de noodzakelijkheden behoort zonder welke de weg tussen Spaubeek en Schimmert ’s ochtends tussen tien en elf niet is, zoals die zou moeten zijn. Net zo min als die man en die vrouw, die met dat uur tussen die twee halteplaatsen alleen nog kunnen leven en zonder niet meer schijnen te kunnen, het geen dag langer zouden volhouden. Waarschijnlijk ook omdat de grasprietjes telkens anders staan en de wolken zich per dag weer nieuw tekenen. Waarmee alleen maar is gezegd dat die bewuste keuze voor regelmaat, voor een geregeld leven op hun manier het beste jaar in, jaar uit vol te houden is en zo de gezondheid en de vitaliteit blijkbaar dient. Ga dat aan die Lei en Tilla uit Spaubeek nog maar eens voor de zekerheid vragen.
robschimmert 
Goh, daar moet ik toch een op letten. want tegen die tijd kom ik daar vaker.