Gilbert en Eijsden

De Belgen mogen gisteren dan aan de haal zijn gegaan met de wereldtitel wielrennen, maar ze zijn in al hun uitgelatenheid wel vergeten dat die eerste plaats ook een heel andere kant heeft, waardoor die blijdschap best wel wat onsjes minder zou mogen. En dan gaat het nog niet eens aan dat de winnaar een Waal is, terwijl het wielrennen typisch de sport van de Vlamingen is. Want op zulke momenten is een land toch altijd één omdat het nu eenmaal goed toeven is in de buurt van een kampioen, die Philippe Gilbert gisteren voor alle Belgen toch was. Maar zoals al min of meer gezegd past onze Zuiderburen toch enige relativering, een pas op de plaats en wel om de volgende reden. Het is nog altijd zo dat een mens gemaakt wordt door zijn omgeving, zelfs als het gaat om een topsporter die een hoogste niveau alleen maar kan halen met de blik op oneindig en zonder met iets of iemand rekening te houden. Dat wordt althans beweerd. Want wat zou zo’n atleet immers zijn zonder zijn naaste familie, die hem mentaal en moreel wel moet faciliteren?

Zo ook Philippe Gilbert met een vrouw en bijbehorende verwanten. Schoonouders, schoonbroers en – zusters, waarvan iedere man weet hoe belangrijk die zijn voor het eigen welbevinden. Niet dat je er afhankelijk van bent, maar bepalend zijn ze wel voor het humeur van je vrouw en dus voor de sfeer in je relatie. Zo werkt het toevallig wel en waarom dan niet bij Philippe Gilbert, die trouwens met zo veel woorden ook nog repte van de betekenis van zijn schoonfamilie uit het Nederlandse Eijsden, die hem al vaak de weg hebben gewezen en begeleidden naar en op de Cauberg in Valkenburg. Wat veel duidelijk maakt en de gisteren door hem behaalde wereldtitel eens te meer verklaart, maar ons tegelijk alle reden geeft om de Belgen op te roepen om enkele toontjes lager te zingen. Omdat, als je het op de keper beschouwt, Philippe Gilbert even goed van ons genoemd kan worden en daarmee eigenlijk zijn wereldtitel ook voor een deel de onze is. Dat werd gisteren in de gauwigheid door onze Zuiderburen vergeten. Ten onrechte, hoewel hun alle lol en trots niettemin is gegund.

Advertentie