De kinderschoenen van internet

Kom me niet aan met de bewering dat internet al hoog en breed de kinderschoenen is ontgroeid en dat het eenzelfde plaats heeft gekregen als radio, televisie, telefonie, gas, water en elektriciteit, spoor, bus of tram. Te vaak word ik namelijk met het tegendeel gekonfronteerd om die stelling te kunnen beamen, zoals ik tegelijk maar al te goed weet dat het gelukkig zelden voor komt dat wij in onze moderne samenleving van een van de traditionele en hiervoor genoemde voorzieningen verstoken zijn. En als het er naar uit ziet dat dat wel gaat gebeuren, dan wordt het tenminste ruim van tevoren en omstandig aangekondigd zodat iedere burger de gepaste maatregelen kan nemen om zo’n ongemak het hoofd te kunnen bieden. Waaruit meteen afgeleid kan worden dat als er onverhoopt en onverwacht een storing, een onderbreking in de levering van zo’n voorziening optreedt, dat dan de wereld inderdaad te klein is omdat dat echt ingrijpt in ieders leven. Het leidt nog net niet tot paniek, maar het humeur van een samenleving kan er danig door van de kook raken als bijvoorbeeld een trein of bus niet rijdt, of het signaal van radio en tv niet werkt dan wel de levering van elektriciteit aan een plotselinge storing onderhevig is. Het zijn de gewoonste zaken van de wereld geworden waarvan wij beter niet verstoken kunnen raken omdat dan ons leven kompleet op de kop komt te staan.

Zet daar internet tegenover. Bekijk daar de plaats in en het nut voor de samenleving eens van. Dan durf ik te beweren dat het met de onmisbaarheid ervan behoorlijk losloopt, hoewel ikzelf al bijna niet meer zonder kan en ik de indruk heb dat dat bij veel anderen net zo is. Die hechting daaraan en ook de mateloze irritatie over het te pas en te onpas uit de lucht gaan van internet lijkt echter nog te weinig gewicht in de schaal te leggen. Anders kan het niet dat ik om de haverklap geen verbinding krijg, dat er storingen optreden die zich onverhoeds en onaangekondigd voordoen, zonder dat daarover met mij als betalende klant wordt gecommuniceerd, laat staan dat er over aankondigingen daarvan wordt nagedacht. Leverbetrouwbaarheid en klantvriendelijkheid bij al die ondernemingen die internet leveren, is nul komma nul, ver onder de maat. Het oogt amateuristisch en lijkt vaak houtjes-touwtjeswerk. Zodat de vraag meer dan gerechtvaardigd is wie de stelling durfde te verzinnen dat het internet de kinderschoenen zou zijn ontgroeid, waar het presteren van al die internetbedrijven veel meer gebaseerd op toeval en vaker kleuterwerk is, dat nog geen geldelijke beloning verdient. Geld toe zou veel beter zijn, ook als soelaas voor alle ergernis om een voorziening die zelfs die naam nog lang niet verdient.

Over robschimmert

een senior met een brede belangstelling en een sterke maatschappelijke betrokkenheid, die daaraan op schrift en in de vorm van een weblog vooral uitdrukking wil geven.
Dit bericht werd geplaatst in Media en getagged met , , , , , , , . Maak dit favoriet permalink.

3 reacties op De kinderschoenen van internet

  1. Mack zegt:

    Het valt mij altijd mee, tijdens vakanties of met zo’n storing op weblog, hoe ik reageer. Maar het neigt absoluut naar een verslaving. Maar dat doet het contact met de buitenwereld toch wel.

  2. Sjoerd zegt:

    Wij kunnen als bedrijf niet zonder… Maar daarom hebben we ook een zakelijke aansluiting. Je kunt medewerkers niet zonder een goede SLA thuis laten werken.

  3. Frankie zegt:

    De onmisbaarheid bij de klanten is groot. Juist daarom kunnen providers die laksheid maken!

Plaats een reactie