-
Meest recente berichten
- Het geweten van Macron
- Voor Marina Ovsjannikova
- Open Brief aan Clasina
- De forsythia (haiku)
- Zie het leven verder gaan
- Dilemma’s van een blogger
- Het derde decennium
- Gedachten over dit carnaval
- De baarlijke duivel
- ‘Rotown magic’ van Deelder
- Gertie in De Boesj
- Hypocrisie in de polder
- The American way?
- Winter en lente (haiku)
- De groeten aan Beijing
- Leve de democratie!
- Mijn complete verwondering
- Sneeuwkettingen en plankenkoorts
- ‘Tot de laatste man’ (Kershaw)
- ‘Voorzichtig’ van Armando
Recente reacties
- L op Het geweten van Macron
- Dhyan op Het geweten van Macron
- Dhyan op Het geweten van Macron
- Marga van Poecke op Voor Marina Ovsjannikova
- robschimmert op Zie het leven verder gaan
- Mack op Zie het leven verder gaan
- Dhyan op Zie het leven verder gaan
- sjogkel op Dilemma’s van een blogger
- math op Het derde decennium
- math op Gedachten over dit carnaval
- Mack op De baarlijke duivel
- Mack op Gedachten over dit carnaval
- math op De baarlijke duivel
- Dhyan op De baarlijke duivel
- Marga op De baarlijke duivel
Archief
- maart 2022
- februari 2022
- januari 2022
- december 2021
- november 2021
- oktober 2021
- augustus 2021
- juli 2021
- juni 2021
- april 2021
- maart 2021
- februari 2021
- januari 2021
- december 2020
- november 2020
- oktober 2020
- september 2020
- augustus 2020
- juli 2020
- juni 2020
- mei 2020
- april 2020
- maart 2020
- februari 2020
- januari 2020
- december 2019
- november 2019
- oktober 2019
- september 2019
- augustus 2019
- juli 2019
- juni 2019
- mei 2019
- april 2019
- maart 2019
- februari 2019
- januari 2019
- december 2018
- november 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- juni 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- december 2013
- november 2013
- oktober 2013
- september 2013
- augustus 2013
- juli 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- maart 2013
- februari 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- mei 2012
- april 2012
- maart 2012
- februari 2012
- januari 2012
- december 2011
- november 2011
- oktober 2011
- september 2011
Blogroll
Categorieën
mei 2022 M D W D V Z Z 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 Meta
Tagarchief: Leo Vroman
Aan een vriend
Het werd weer eens tijd voor een gedicht van Leo Vroman (1915 – 2014), die niet voor niets onze grootste naoorlogse dichter wordt genoemd. Ook dit kunststukje, “Aan een vriend” geheten, is daar een onomstotelijk bewijs van: Ach, laten wij … Lees verder
Drie stenen zitten op een steen
Het zondagse gedicht van vandaag is van de hand van een van de belangrijkste Nederlandstalige dichters van de twintigste eeuw. Leo Vroman (1915 – 2014), die ook nog biochemicus was en een meer dan verdienstelijk illustrator en essayist, schreef dit … Lees verder
De laatste wereldvrede
Wat kan er toepasselijker zijn dan dit gedicht op deze tiende mei, de dag waarop vijfenzeventig jaar geleden de Tweede Wereldoorlog voor Nederland begon? En natuurlijk is er niemand anders dan onze grote Nederlandse dichter Leo Vroman (1915 – 2014) … Lees verder
Ontmoeting
Zo één keer in het halfjaar komt hij hier wel voorbij. Maar daarvoor is hij dan ook een van de belangrijkste na-oorlogse Nederlandstalige dichters. Het gaat over Leo Vroman (1915 – 2014), die hier weer een staaltje van zijn kunnen … Lees verder
Leo Vroman (1915 – 2014)
Gisteren is in zijn woning in de Verenigde Staten Leo Vroman, een van de grootste nog levende Nederlandse dichters, op 98-jarige leeftijd overleden. Wat past, is een respectvol zwijgen en hem hier door zijn gedichten en tekeningen laten spreken. Bloemen … Lees verder
De eenvoud van beuken
Hij is zonder twijfel een van de belangrijkste levende Nederlandse dichters, Leo Vroman (1915), die al vanaf 1940 in de Verenigde Staten leeft, maar niettemin getuige zijn publicaties in onder meer vijftig dichtbundels ons taalgebied trouw is gebleven. En hoezeer … Lees verder
Geplaatst in Gedichten
Tags: De eenvoud van beuken, dichtbundels, dichter, Leo Vroman, taalgebied
Een reactie plaatsen
Huis en tuin
Het is vandaag zo’n doodgewone zondag in augustus, waarbij een gedicht past waarin de emoties niet alle kanten op vliegen noch de hemel wordt bestormd. Wat kan dan nog geschikter zijn om aan die eis te voldoen dan dit “Huis … Lees verder