Wetende dat de drie mooiste spoorwegstations zich bij mij om de hoek bevinden, in Klimmen-Ransdaal, Schin op Geul en Valkenburg, was mij er wel wat aan gelegen om aan de weet te komen hoe de omgekeerde wereld er uit zou zien. Het NS-station Lage Zwaluwe dat van de reizigers op de schaal van 1 tot 10 namelijk ternauwernood het cijfer 5 had gekregen. Dus moest het daar wel een bak vol ellende zijn waar je het beste zo snel mogelijk zou moeten wegkomen, was mijn conclusie toen ik die score met het bijkomend commentaar las. Nieuwsgierig geworden omdat je zoveel droefenis ook wel met eigen ogen wil zien, wachtte ik mijn kans af om ter plekke daar ooggetuige van te zijn. Was station Lage Zwaluwe zo erg als dus door veel reizigers werd beweerd en ervaren? Nou, dat kan ik dus nu volmondig beamen. Terwijl ik daar meteen aan kan toevoegen dat dat toegekende cijfer van 5 behoorlijk geflatteerd was, omdat, vind ik, de NS zich eigenlijk zou moeten schamen dat ze haar reizigers op die plek zo’n ondermaats product aanbiedt. Tegelijk erken ik wel dat er op die locatie maar bitter weinig eer valt te behalen, omdat logistiek Nederland zich uitbundig meester heeft gemaakt van het hele gebied rond dat spoorwegstation. Waardoor de kaalslag er zowat de standaard voor schoonheid is geworden. Want ga maar na. Direct aan dat station grenzen twee grote verkeersknooppunten, Klaverpolder en Zonzeel.
Daar denderen de A 16, A 17 en A 59 overheen en wordt alle transport over de weg van en naar Rotterdam, Antwerpen en Shell Moerdijk afgewikkeld. Natuurlijk zijn er enkele kolossale parkeerruimtes waar vrachtwagens en containers gestald kunnen worden, zoals de tankstations er ook niet (kunnen) ontbreken. En dan is er het station zelf nog, dat aangemerkt kan worden als een brandpunt, waarover alle railvervoer van Zuid naar Noord en andersom passeert. De HSL, Intercity’s, Sprinters en hun dienstregeling maken er een hectisch traject van, een zeer druk station, als er al niet intensief wordt gerangeerd op het aangrenzend ruim bemeten emplacement. Kortom, een hoeveelheid vervoersgeweld op dat punt waar eigenlijk geen maat op staat, zag ik met eigen ogen op een gure zondagavond, waarop een Noordwester met windkracht zes over het station Lage Zwaluwe joeg en ook de ruimte kreeg door de bijna immense vlakte van beton en staal. Waar je als reiziger in feite niets te zoeken hebt, maar er wel moet zijn als je geen alternatieven hebt. En of het allemaal nog niet unheimisch genoeg is, mag je ook nog eens honderden meters afleggen over zo’n duistere passarelle om op de plek te komen waar je goede kans hebt om te worden weggeblazen voordat je trein er arriveert. Zo verlokkelijk bleek het dus bij en op het station in Lage Zwaluwe te zijn, dat ik niet wist hoe snel ik er weg moest komen. Met het cijfer 3 in mijn hoofd en in mijn achterzak aan het adres van de NS, voor de moeite. Hoewel de 0 voor klantgerichtheid beter zou passen…..
robschimmert 
Lage Zwaluwe is een heel raar stationnetje. Het is meer een halte. Er stopt alleen af en toe een stoptrein. De meeste treinen razen er voorbij. Ben een keer daar ingestapt na een fietstocht dwars door Brabant. Aan de westkant moet je eerst met een lange traverse een stuk of 5 doorgaande sporen over. Aan het eind heb je dan het baantje voor de stoptrein, die ik dus lopend kon berieken over een gelijkvloerse spoorwegovergang. Punt was dat ik daar een prikpaal had verwacht, maar die was er niet. Heb m’n fiets daar laten staan en ben weer teruggegaan naar het begin van de traverse. Door daar de lift te nemen zie je niet dat daar bij de trap een prikpaal staat. Een stationsgebouw is er niet, er is niet eens een dorp waar deze halte bijhoort. Het zou veel logischer zijn als je de peronnetjes aan de oostkant ook via de oostkant kan benaderen. Daar loopt een weg, maar dan kom je er niet. Het geheel oogt super deprimerend. Vind die 3 wel erg hoog.
Zag nu pas dat het station sinds m’n bezoek flink verbeterd is. Veel bredere perrons, een af/opgang aan de oostkant. Gelijkvloerse overgang is vervangen door het doortrekken van de luchtbrug.
Ben trouwens ook een keer uitgestapt op Hoensbroek CS. Daar wordt een mens ook niet blij van. Uitgeest is ook een rotstation. Dat is een overstapstation voor stoptreinen, waar de intercities voorbij razen. Moet er te vaak meer dan 25 minuten wachten voor een overstap op de meest tochtige plek. Heel vreemd NS-beleid.