De laatste dagen was het meermalen te horen. Uit monden van Turkse en Iraanse origine. Nederland was maar een sloom, stijf en vormelijk land. Uitspraken waar geen bewijs bij werd geleverd, maar die ik zelf zo uit de actualiteit van datzelfde moment kon oplepelen. Want wie heeft onze minister van Sport, Conny Helder, tijdens het WK Voetbal, in de speciale gastenloge niet ferm zien doen met haar minuscuul OneLove-speldje? Het verzet en de flinkheid, om niet te zeggen de rebellie, maar dan overeenkomstig de Hollandse domineesmaatstaf, droop er zo vanaf dat je je als landgenoot wel plaatsvervangend moest schamen. Stijver en slomer kon het waarachtig niet. Maar die tenenkrommende vaderlandse smalheid wordt eigenlijk dagelijks nog overtroffen door het Achtuur Journaal van de NOS, zowel naar vorm als naar inhoud gemeten. Hoe erg dat wel is, kom je maar wat snel en gemakkelijk aan de weet door in een kwartiertje tijd even langs een aantal journaals van bijvoorbeeld onze zuiderburen, Duitsland, de BBC, Frankrijk, CNN en Al Jazeera te zappen. De conclusie kan alleen maar ontluisterend zijn, om niet te zeggen beschamend. Want wat blijkt?
Dat de NOS niet aan echt nieuws doet, want wereldnieuws als marginaal beschouwt, in schrille tegenstelling tot al die genoemde zenders die er overduidelijk van getuigen hun plaats en functie te kennen. Zo niet dus de NOS, waar kennelijk de opvatting heeft post gevat dat haar belangrijkste taak er in bestaat om het Nederlandse kijkerspubliek op haar wenken en wensen te bedienen, dus nieuws en berichtgeving te bieden dat haar interesseert. Met als gevolg dat het paard van Sinterklaas, de prijzen van de chips, koffie en chocolade en het eerste kievitsei plus de eerste ijsbaan ergens in het land gemakkelijk als belangrijkste item opgediend kunnen worden en de oorlog in Oekraine vlot achteraan, vlak voor het weerbericht, nog een plekje krijgt, maar even goed niet relevant voor een plaats in dit Journaal wordt geacht, omdat het publiek er nu eenmaal wel op zal zijn uitgekeken. Want ook hier regeert het kijkcijfer, met bottom line als enig resultaat een Achtuur Journaal dat er gewoon nooit toe doet, er wel altijd is, in die voorspelbare slome vorm, waarbij je alleen maar in slaap kan vallen. Dat is dus de Nederlandse tv op haar dagelijkse hoogtepunt, dat we dan prime time schijnen te moeten noemen.