Alle heisa rond Matthijs van Nieuwkerk en zijn DWDD vraagt om meer en diepgaander reflectie dan louter en alleen de bal op de hoofdpersoon in kwestie te spelen. Ten eerste is dat veel te makkelijk. Bovendien is er meer aan de hand waar ook stevige noten over gekraakt mogen worden. Wat bijvoorbeeld te denken van de rol welke de VARA – directie in deze hele affaire speelde? Een op zijn zachtst gezegd kwalijke omdat er consequent en permanent de andere kant op werd gekeken ondanks alle veelbetekenende signalen en hulpvragen die uit de gelederen der medewerkers van dat programma constant opklonken. Ze werden waarschijnlijk niet dienstig en relevant op dat moment gevonden vanwege het eclatant succes dat van Nieuwkerk met DWDD oogstte en dus hoge kijkcijfers boekte. Dus leve de STER – inkomsten moet de VARA – directie gedacht hebben om haar medewerkers verder tussen hoop en vrees te laten bungelen aan de dunne draadjes van een tijdelijk arbeidscontract. De slechtst mogelijke werkgever, zo’n buikige kapitalist met een dikke sigaar, had het ze niet nagedaan. Teleurstellend en tegelijk in hoge mate frustrerend omdat een representant van de rode familie het weer eens lelijk liet afweten als het om fatsoenlijk en voorbeeldig gedrag gaat.
Want dat zou toch op zijn minst verwacht mogen worden van een VARA, PvdA en FNV. Je sterk maken voor de kwetsbaren in je eigen gelederen, gewoon goed werkgeverschap betrachten. Maar mooi dus niet dat je daarvoor bij die instituten moet zijn, die hun mond zo vol hebben van het onrecht en de ongelijkheid en uitbuiting die zo voor het oprapen liggen en daarom nodig aan de kaak gesteld moeten worden. Ongeloofwaardig en spijtig om te moeten constateren dat het hun tegelijkertijd blijkbaar zo veel moeite kost om hun eigen straatje schoon te houden. Hoevelen hebben dat niet ondervonden? Gijs van Dijk, Ella Vogelaar, om maar een paar treurige voorbeelden te noemen van mensen die het slachtoffer werden van die bijna meedogenloze cultuur die in de linkse familie schijnt te moeten heersen. Waardoor de conclusie onvermijdelijk is dat wil progressief Nederland echt recht van spreken hebben bij haar claims om de wereld te verbeteren, het het beste is dat ze daarmee vooral begint bij zichzelf. Dan is de hypocrisie, dat wegkijken van de VARA – directie toch nog ergens goed voor geweest.
Steeds hoor ik maar opgeven over het geweldig hoge niveau van dat programma.
De eerste jaren zagen wij het niet, hoorden of lazen er hooguit wel eens iets over. Het was nog op npo3. Toen het verhuisde naar de eerste zender, hebben we het een jaar of wat met enige regelmaat wel gezien.
Toen ging DWDD zichzelf overleven, met vaak dezelfde mensen over dezelfde onderwerpen en een altijd bij het onwaarschijnlijke af enthousiaste Van Nieuwkerk. Toen haakten we af.