Terwijl de wereld draaide en draaide en door bleef draaien, maakte mijn kleine wereld ook een slag. En meer dan een kwart slag, hoewel de ogenschijnlijk summiere verandering stukken minder doet vermoeden. Immers, de enkele wijziging van een huisnummer wijst op het eerste gezicht op slechts een lichte rimpeling in een mensenbestaan. Ik weet inmiddels beter. Laat ik mij wat helderder uitdrukken. Vanaf afgelopen 1 september woon ik niet meer op de Bekerbaan 13d in Schimmert, maar in dezelfde straat op nummer 4. Ik ben, om het simpel te houden, de straat schuin over gestoken om vervolgens mijn leven vrolijk voort te zetten. Een verhuizing in pocketformaat, zo lijkt het. Een kind kan de was doen, zou de argeloze buitenstaander allicht kunnen denken. Terwijl het, merkte ik, toch echt heel anders uitpakte en in feite gelijk stond aan een verplaatsing vanuit Schimmert naar Uithuizermeeden. Afstand maakt niks uit, omdat er gewoon evenveel bij komt kijken, als het om een rechttoe-rechtaan verhuizing in Nederland gaat. Met om te beginnen alle sores die bij de verkoop van een huis horen, de spanningen, de onzekerheden, de formaliteiten, de bergen papier, de bemoeienissen van makelaars en notarissen.
Kortom, zo’n verkoop doe je niet voor je lol zolang je de uitkomst en de afloop niet weet. En zodra die bekend is, komt er de verhuizing, de ontruiming, de bezoeken aan de kringloopwinkels en milieuparken waar alle in vijftig jaar vergaarde overtolligheid gedeponeerd moet worden. Waarna wat overblijft, verdeeld moet worden onder naasten, kinderen, kennissen, vrienden en familie, omdat je als je kleiner gaat wonen, nu eenmaal niet alles met je mee kunt nemen. Hoogstens wat je echt dierbaar is geworden. Zo gaat dat en is je lot als je in een van die latere levensfasen belandt en je nog het geluk hebt om het verder wonen met een geliefde te kunnen delen. Waar ik dus over mee kan praten, over dat voorrecht. Wat je niet komt aanwaaien en waar je dus echt wel wat voor moet doen, ook om het vast te houden en zeker te stellen. Met alweer die notarissen, die stille krachten op de achtergrond, die met hun werk onze samenleving wel bij elkaar houden. Overigens, voor goed geld, weet ik nu zeker. Maar dan heb je dus wel wat. Bijvoorbeeld een gerust en een mooi omlijnd leven. Waar ik nu van harte en gelukkig over mee kan praten.
robschimmert 