Mijn planning voor 2022

We zijn weliswaar al twaalf dagen gevorderd in het nieuwe jaar 2022, maar dat is, denk ik, nog vroeg genoeg om de plannen voor dit komend jaar te ontvouwen. Mijn plannen dus. Het lijkt er namelijk op alsof er meteen na de jaarwisseling gewoon weer overgegaan is tot de orde van de dag. Alsof er helemaal niets aan de hand is, terwijl daar in andere jaren series nieuwjaarsredes volgden na zo’n eerste januari. Waar het nu dus angstwekkend stil is gebleven. Dat zal wel het gevolg van corona zijn. Maar dat neemt wat mij betreft niet weg dat er meer dan genoeg urgentie is om hier uit de doeken te doen wat er voor mij in 2022 op de rol staat. Want dat is nogal wat en heel wat meer dan de gebruikelijke vakanties die normaliter gemakkelijk tot de hoogtepunten van een jaar gerekend konden worden. Maar deze keer dus niet omdat er echt wat staat te gebeuren, nu ik besloten heb om na een verblijf van zesenveertig jaar in mijn huidige woning daar een streep onder te zetten. Met een blik op de nabije toekomst en rekening houdend met het feit dat mijn fysiek zonder twijfel zijn beperkingen gaat krijgen, vond ik het verstandig om de grote ruimte van dit huis en haar perceel in te ruilen voor een woning van een kleinere omvang, mede omdat zich ook een gerede kans daartoe voordeed. Met als meer dan prettige bijkomstigheid dat die woning bijna naast mijn deur lag en al een bewoonster kende. Mijn lief. Het betekent zoveel dat ik dus in de loop van dit jaar verhuis van de even naar de oneven zijde van mijn straat, uiteraard nadat ik mijn huis heb verkocht.

Waarmee ik aan het eind van het voorjaar hoop te beginnen en wat ik dus met een beetje geluk en gezien de huidige stand van de woningmarkt ergens in juli denk te hebben volbracht. Op het eerste gezicht ziet het er als een simpele operatie uit, zo’n verhuizing over een korte afstand. Echter, bij nadere beschouwing blijkt de complexiteit toch wel wat groter. Immers, bij een reguliere verhuizing gaat de hele huisraad en al het losse goed een op een mee en over. Maar daar kan nu in het geheel geen sprake zijn, aangezien de woning waarnaar ik verhuis, al volledig gemeubileerd is. Met als gevolg dat ik mij nu voor de noodzaak gesteld zie om mijn bestaande inboedel te gaan verdelen, met mijzelf, mijn lief, mijn dochters, mijn vrienden, mijn kennissen, Marktplaats, Rd4, het Milieupark en kringloopwinkels als ontvangende partijen. Welke noodzaak overigens luxe is, echter wel gedoe extra oplevert, naast de besognes die nu eenmaal met verhuizingen gepaard gaan, zoals de adreswijzigingen, opzegging van abonnementen en wat dies allemaal nog meer zij. Maar daar heb ik dus het hele jaar 2022 verder voor. En voor de rest gaan we er heus nog wel op uit. Aan het eind van deze maand naar de Franse Alpen en in september naar de Provence. Dus leven genoeg hier aan het front. Zo veel dat we eerder dan we nu nog vermoeden, onze plannen voor 2023 moeten ontvouwen. Als er, kan ik nu al zeggen, gefeest wordt omdat ik dan tachtig word. Bij leven en welzijn.

Advertentie