Het blijkt geheel terecht te zijn geweest dat de NPO de mini-serie ‘The Spectacular’ wekenlang, avond na avond, nadrukkelijk heeft aangekondigd. Want het is een werkelijk prima product, kan ik vol overtuiging zeggen na de vier afleveringen, die ze besloeg, op NPO Plus te hebben bekeken. Een dikke meevaller na alle mislukte pogingen om ook eens een Nederlandse tv-serie van internationale allure te scoren. Met aanvankelijk daarom de nodige scepsis van mijn kant. Want ik moest het nog maar zien of de Engelse, Deense en Zweedse televisiemakers naar de kroon gestoken konden worden. Maar zoals gezegd, dankzij The Spectacular is wel helder geworden dat wij in Nederland toch wel in staat zijn om ons in dat uitgelezen gezelschap te scharen. Mits er een goed verhaal, een goede cast en een goed filmteam voorhanden zijn. En daar is dus sprake van geweest, heb ik met mijn eigen ogen mogen zien, toen de geschiedenis van de IRA-aanslagen die begin negentiger jaren in en rond Roermond gepleegd werden, zich in deze mini-serie ontrolde. Natuurlijk werd ze niet op de voet gevolgd, maar werd het feitelijk verhaal van de nodige fictieve elementen voorzien, zonder dat er afbreuk werd gedaan aan de waarheidsgetrouwheid. De geloofwaardigheid kwam nergens in het geding, niet in de laatste plaats door het overtuigende spel van de volledige cast van auteurs. Met toch wel een glansrol voor Hadewych Minis, die met name de aandacht opeiste.
Maar een volgend compliment moet zeker ook uitgaan naar degene die verantwoordelijk is voor het complete scenario, voor de wijze waarop fictie en non-fictie tot een robuust geheel gesmeed werden. Met de juist afgewogen accenten op de rol en de betekenis van het individu in deze bloedige geschiedenis, zoals ook de machinaties van geheime diensten, justitie en de politiek adequaat over het voetlicht gebracht werden. Met dus als resultaat een best wel enerverende serie, een Nederlandse productie die internationaal gezien mag worden, die er toe doet, want bepaald relevantie heeft, omdat ze heikele kwesties expliciet zichtbaar maakt en daarmee aan de orde stelt. Hoewel er toch wel een maar aan al deze pluspunten verbonden is, zij het van een wat ander formaat. Een bemerking van bijna kosmetische aard, die voor de gemiddelde kijker zeker zal hebben gespeeld. Dat is de verstaanbaarheid van de gemiddelde Nederlandse acteur in deze serie, die op zijn zachtst gezegd problematisch is. Wat des te meer opvalt omdat grote delen van The Spectacular ondertiteld zijn. Valt die eenmaal weg en ben je aangewezen op je gehoor, dan blijkt het articuleren een gepasseerd station op het Nederlands toneel te zijn geworden. Die ene uitzondering, die Hadewych Minis heet, dan wel daargelaten.
robschimmert 