‘Rita’

Het is heus niet zo dat voor mij alleen maar het adagium geldt dat wat je van ver haalt alleen maar lekker is. Evenmin zou ik er een gewoonte van willen maken om mijn eigen nest te bevuilen. Maar bij voorbaat de vlag uitsteken omdat er ‘Made in Holland’ op staat, dat dus ook weer niet. Ik zeg dit maar op voorhand omdat ik opnieuw niet uitgejubeld raak over een serie waar Netflix mij op tracteert. En het zal weer niet eens van Scandinavische makelij zijn. Een Deens product dat van meet af aan van excellente klasse blijkt en je als kijker werkelijk aan je buis kluistert. Het gaat om een serie van veertig afleveringen, welke genoemd is naar de hoofdpersoon Rita, om wie de hele vertelling draait. Rita is een onafhankelijke, dwarse en eigenzinnige lerares die door haar leerlingen op handen gedragen wordt, maar die tegelijk met haar onconventioneel gedrag doorlopend kans ziet om de volwassenen tegen de haren in te strijken. In elke episode is het wel raak met haar en haar recalcitrantie, welke steeds de rode draad vormt in iedere aflevering, als daarin een maatschappelijk thema of probleem aangesneden wordt.

Waarbij niets uit de weg wordt gegaan en geen taboe wordt gemeden zonder dat het echt zwaarmoedig wordt. Want dat is ook een van de verrassende en daarmee zo aantrekkelijke kanten van ‘Rita’. De toon blijft voortdurend luchtig, de toets vooral opgewekt, zonder dat er sprake is van vrijblijvendheid of dat het engagement verloren gaat. De sfeer blijft vooral relaxed en de knipoog krijgt altijd een plaats en een kans. Waardoor je als Nederlandse kijker je bij herhaling afvraagt of dit dan het visitekaartje is dat de Denen van hun mentaliteit afgeven. Die nog het meest tot uiting komt in de wijze waarop de rol van Rita vorm krijgt, niet in de laatste plaats door het prachtige spel van Mille Dinesen. Want Rita is inderdaad een bitch, die voor niks en niemand wijkt, maar die wel het hart op de juiste plaats heeft en uiteindelijk nooit moeilijk doet, omdat de orde van de dag daar nu eenmaal om vraagt. Heerlijk en bevrijdend, zo’n mens en dus een genot om naar te kijken, zeker in deze sombere en zwaarmoedige tijden, waarin het optimisme van zo’n serie ‘Rita’ ertoe doet en telt.

Advertentie