Terug naar de zomer van 1962. Ik maak mijn eerste echt grote buitenlandse reis. Met de vijfde klas van het Stedelijk Gym in Utrecht maak ik een bustocht van drie weken naar de Franse Provence. Was toen nog luxe en opwindend. De schrale vijftiger jaren waren nog maar net afgesloten. Dus was zo’n bus van de Twee Provincien uit Jutphaas al lang goed. Want die bracht je ver en langs zoveel onbekende en magische oorden, waarvan ik mij de volgende tien nog meer dan levendig herinner:
Nogent sur Seine – Opme – La Chaise Dieu – Le Puy – Riez – Nyons – Vaison la Romaine – Aigues Mortes – Les Baux – Saint Remy de Provence
Dat zijn prachtige herinneringen, Rob! Ik herinner mij de week Ardennen als kennismakingsreis in het eerste jaar van de HEAO. Op de lagere school was een dagje Zandvoort een bijzondere gebeurtenis. Dus ik keek er even van op toen ik op een NSO werkte dat de kinderen van de basisschool waar ik de kinderen van op ving een weekje naar Rome gingen. Die kinderen van 8/9 zagen er vooral McDonalds en als tiener later de foto’s terug waarop zij voor het Colosseum stonden. Zo’n reis is niet aan jonge kinderen besteed. Erg triest ook voor de ouders die zich in de schulden moesten steken om hun kind te kunnen laten meegaan. Je wilt als ouders niet dat je kind buiten de groep valt natuurlijk. Schreef ik vandaag trouwens een stukje over, ‘bij de groep willen horen’.