Desinteresse en nonchalance?

De afgelopen dagen heeft het weer eens in de Ardennen gesneeuwd en is er voldoende gevallen om zoals te doen gebruikelijk een stroom van wintersportliefhebbers in die richting in beweging te krijgen. Met name de Baraque Michel boven Eupen was een geliefd doelwit, ook voor veel Limburgers, die uiteraard in grote getale van de partij waren, ondanks de dringende adviezen van regionale en rijksoverheden om vooral niet die kant op te gaan, omdat voor dat gebied een waarschuwingscode oranje van toepassing was. Maar goede raad is bij dat soort gelegenheden duur, terwijl al die adviezen aan dovemansoren gericht zijn. Want natuurlijk weet iedereen dan beter wat goed voor zichzelf is en maakt men zelf wel uit wat er wel of niet gedaan kan worden. Op zo’n moment telt corona even niet meer en is het eigen belang van veel meer gewicht of relevanter dan al die adviezen die er dan natuurlijk om vragen om in de wind te worden geslagen. Omdat het even niet uitkomt en plannetjes en pleziertjes doorkruist. Zoiets dus als welbegrepen eigen belang. Of zou het de nonchalance of onverschilligheid zijn dan wel de overtuiging dat het allemaal best wel zal meevallen?

Landen heeft de ernst van het virus en van alle ziekteverschijnselen in de meeste van die kringen blijkbaar niet gedaan, zodat er dus driftig de eigen gang wordt gegaan, vanuit de idee dat er wel wordt gezien waar het schip strandt. Desinteresse en ver van het eigen bed moet wel de drijfveer zijn tot dit onverantwoordelijke gedrag, dat haast synoniem is aan de wijze waarop een groot deel van de bevolking zich ook manifesteert tijdens de twee minuten stilte op 4 mei. Welk stilzwijgen ook gewoon vaak aan de laars gelapt wordt omdat het stil zijn of stil staan even niet uitkomt, omdat er voornamer zaken te doen zijn. Het hemd dat nader dan de rok is en het zal mijn tijd wel duren. Zo ongeveer zal de drijfveer tot dit gedrag zijn, als het al drijfveer genoemd kan worden. Omdat het welbeschouwd slechts die ene grondslag kent, die van onverschilligheid en volkomen desinteresse, waardoor verder kijken dan de neus lang is en verantwoordelijkheid nemen te veel gevraagd is en de hele samenleving daardoor met de gebakken peren van het coronavirus blijft zitten. Maar ook dat zal niet doordringen tot de weke delen van deze figuren, waarvan er veel meer zijn dan eigenlijk goed voor ons is.

Advertentie