Tijdens de drie uur dat hij zichzelf in “Zomergasten” mocht presenteren, werd al duidelijk dat de schrijver-dichter Ilja Leonhard Pfeijffer meer dan genoeg te melden heeft en dat vooral in welbespraakte vorm en welluidende zinnen tot uitdrukking brengt. In zijn grote roman ‘Grand Hotel Europa’ gaat hij wat dat aangaat helemaal los en trekt hij alle registers van zijn capaciteiten open. Hij gaat geen kwestie uit de weg en hij heeft over elk actueel vraagstuk een heldere mening die telkens weer hout snijdt. Waarvan hierna een sprekend voorbeeld waarmee hij mij in ieder geval alle gras voor de voeten wegmaait. Want zou ik zo’n tekstjuweel wel moeten willen overtreffen?”
“Het is een verleidelijke gedachte dat de oplossing voor de problemen van vandaag gelegen is in het terugdraaien van klokken naar een dag dat die problemen nog niet bestonden. Dat is de lokroep van het rechtse populisme, dat in de kern van de zaak nostalgisch is. Onvrede en angsten worden in het leven geroepen, aangewakkerd en uitvergroot, om vervolgens een idyllisch en geidealiseerd verleden als oplossing te presenteren. We moeten onze grenzen weer sluiten, onze lieve, oude munt herinvoeren, kerkklokken laten beieren en moskeeen sluiten, de dienstplicht in ere herstellen, het volkslied zingen en ons vroegere fatsoen van zolder halen en oppoetsen tot een glanzend baken in de duistere nacht.
Dat deze nostalgische boodschap massaal weerklank vindt in heel Europa, is een veeg teken. Als een significant en groeiend deel van de bevolking bereid is te geloven dat vroeger alles beter was, kunnen we met recht spreken van een moe en oud geworden continent, dat als een bejaarde voor zich uit staart zonder nog iets van de toekomst te verwachten en mijmert over betere tijden toen de winters nog echte winters waren en zomers eindeloos duurden. Een beter bewijs voor de stelling dat Europa een gevangene is geworden van zijn eigen verleden, is er niet. Maar als het Avondland ondergaat in heimwee naar de krachtig stralende zon van het middaguur, kan nostalgie onmogelijk de remedie zijn.
robschimmert 
Er zijn nou eenmaal mensen voor wie een verandering geen verbetering is. Omgeven door krantenberichten, slogans en reclame met teksten als ‘nieuw’ of ‘vernieuwd’ is er een geloof ontstaan dat alles wat nieuw goed is. Dat je verplicht bent dat aan te hangen wil je niet als een achterlijke moron overkomen. Het bovenstaande verhaal zou kunnen uitnodigen tot een open discussie ware het niet dat het weer is weggezet omdat het zo nodig moet refereren aan absurde omstandigheden uit vroegere tijden en met angst en populisme is verbonden.