‘The Pier’, flop zonder weerga

Een van de betere facetten van de zomerprogrammering van de Nederlandse televisie, althans voorzover het om de publieke omroep gaat, is dat er best wel ruimte wordt gemaakt voor het uitzenden van detectives en politiefilms. Ik kan mij met het kijken ernaar goed amuseren, ook omdat het gebodene meestal behoorlijk wat kwaliteit heeft. Met natuurlijk altijd als vertrekpunt de detective uit Engeland, het land waar dit genre wel uitgevonden kon zijn. Elke aflevering of film kent een vast stramien en de vertrouwde elementen, met onder andere die altijd wat typische rechercheur of inspecteur, een razend ingewikkeld plot en uiteraard de opeenvolging van verdachten die het uiteindelijk nooit blijken te zijn. Dus overzichtelijk en volgens een vast patroon wat het kijkersgemak en de amusementswaarde alleen maar verhoogt. De laatste tien jaar hebben de Engelsen geduchte concurrentie gekregen vanuit de Scandinavische landen, die wat dat betreft het stokje overnamen van de Duitsers die een tijdlang ook aan de weg timmerden met Tatort, Der Kommissar, Der Alte en Derrick, welke mij stuk voor stuk ook wisten te bekoren. Maar zoals gezegd hebben de Zweden en Denen die rol overgenomen en ook nog eens met verve door aan de klassieke politiefilm elementen toe te voegen waardoor de oplossing van een misdaad ingebed wordt in een bredere kontekst waarin de sociale problematiek een belangrijk rol speelt.

Zoals recent in de briljante Zweedse serie ‘Rebekka Martinsson’, waarin die sociale problematiek geen bijkomstigheid was, maar een toegevoegde waarde had om de plot van de film verder uit te diepen en een extra dimensie te geven. Wat, zoals al vaker te zien was, aan de Denen en Zweden overgelaten kan worden. Zij verstaan dat kunstje als geen ander. In tegenstelling in elk geval tot de Spanjaarden die in “The Pier”, een thrillerserie die sedert afgelopen zaterdag uitgezonden wordt, eenzelfde soort poging deden, maar wat mij betreft op een vreselijke manier daarbij kopje onder gingen. Niks sociale problematiek, maar misdaad die gelardeerd wordt met, nee, ingebed wordt in erotiek, bedrog en overspel, waarbij elke maat zoek is, want door alle bijna expliciete sex en de vele flashbacks er nauwelijks nog een draad in het verhaal of iets van een misdaad of een speurtocht daarnaar te bekennen is. Een volkomen mislukking, deze Spaanse poging om iets van spanning aan te bieden, een verloren anderhalf uur, waarin nu werkelijk niets te genieten viel, ook niet van de sex waarvan ik waarachtig niet afkerig ben, maar nu dus wel. Omdat juist daardoor er nergens een touw aan vast te knopen viel en je je soms nog afvroeg wat er door wie misdaan was. Kortom, een Spaanse flop zonder weerga, “The Pier”. Dus voor deze keer eens een omgekeerde aanbeveling.

Advertentie