Zo langzamerhand begint de vraag welke geest er in het NOS-journaal is gevaren, steeds opportuner te worden. In haar berichtgeving en ook in haar redactie van het nieuws wordt een steeds activistischer toon aangeslagen. Alsof Wilders en Baudet ten langen leste toch gehoor hebben gekregen bij Marcel Gelauf, de baas van het hele spul, en de zijnen. Met de verslaggeving van de coronacrisis als voorlopig ijk – en dieptepunt. Want sinds wanneer wordt dit journaal geacht de stem des volks te vertegenwoordigen dan wel aan de onderbuik van de samenleving een geluid te geven? Een vraag die haast retorisch genoemd kan worden gezien de gretigheid waarmee bijvoorbeeld in haar uitzending van acht uur, op prime time, het woord gegeven werd aan een van de deskundigen die een versoepeling van het corona-regime zou toejuichen, wat lijnrecht in ging tegen het terughoudende beleid zoals dat door het kabinet uitgestippeld was, maar dat niet overal even enthousiast ontvangen werd. Zodat daarmee aan dit verzet natuurlijk extra voeding gegeven werd en tegelijk een schril licht geworpen werd op de rol die het NOS – journaal in deze gehele context vervulde.
Maar dat alles een nog activistischer en daarmee nog twijfelachtiger allooi kon krijgen, werd wel bewezen door parlementair verslaggever Albert Bos, die zijn plaats helemaal bleek te zijn vergeten toen hij als eerste en meest prominente vragensteller tijdens de persconferentie van Mark Rutte deze op hoge toon begon te ondervragen en zodanig de maat nam dat hij wel een PVV – of FvD – woordvoerder had kunnen zijn. Want wat had hij, Rutte, – in de woorden van die Albert Bos – Nederland nou eigenlijk te bieden na alle loftuitingen aan haar adres gedurende de afgelopen weken? Hadden de Nederlanders zich dan zo goed aan de corona – spelregels gehouden om er dan nu, op het moment dat men op een versoepeling van het corona-regiem rekende, er helemaal niets voor terug te krijgen, klonk het alsof de NOS – verslaggever in de oppositiebanken van de Tweede Kamer had plaats genomen, maar daarmee in feite hardhandig door de mand viel. Want tendentieus en professioneel zijn natuurlijk niet in dezelfde persoon te verenigen noch kan een journalist die zich als stagiair gedraagt, naar een gebeurtenis van zo’n gewicht worden gezonden. Of zijn Gelauf en de zijnen die basisregels in hun scoringsdrift zo vergeten dat hun product daardoor een steeds waardelozer gehalte krijgt?
robschimmert 
Ik erger me ook vaak aan het NOS journaal. Er is ook geen alternatief.
Ik kijk niet eens meer naar het journaal.
Je grief in aanmerking nemende, dat onderbuikgevoelens de overhand nemen in het journaal, gaat gezien de doorgaans effectieve kritische vraagstelling van Baudet en Wilders naar mijn idee volledig mank. Het journalje, ook kranten maken zich hier schuldig aan, vertegenwoordigen niet de onderbuikgevoelens maar werken deze juist in de hand, hetgeen zich direct ook vertaalde in het veel vrijer bewegen van de mensen. Zoals ik zelf ervoer in de plaatselijke supermarkt, het niet langer meer in acht nemen van de anderhalve meter maatregel.
Het gaat toch alleen nog maar om abonnementen, oplage, kijkcijfers, zodat de reclameblokken nog langer mogen worden en meer geld opleveren.. Verantwoording en transparantie nooit van gehoord.
In de eerste weken werd de NOS geprezen voor hun verslaglegging, het kwam op ons af, iedereen was bang. We zitten nu in een veel moeilijkere fase, hoe ga je dit afbouwen, hoe moet je de gevaren van corona afwegen tegen andere gevaren zoals een economische recessie. Mensen buiten de risicogroepen willen ook meer vrijheid, kinderen kunnen niet zonder school en sport. Er is gemor, mensen maken zich zorgen of relativeren de gevaren of zijn juist angstig. Moet je nu de populistische geluiden in de politiek niet laten horen? Mag een journalist geen vragen stellen die dom overkomen? Moet het NOS journaal geheel in de pas lopen van het crisis management team?