Vanochtend is de orde, zoals die ik gewend ben en zoals ik hem ook waardeer, weer geheel hersteld. Ik ben weer in mijn oude doen terecht gekomen nadat ik toch zo’n week of twee met het gevoel leefde dat de dag al met een gat was begonnen. Eigen schuld, dikke bult. Had ik mijn abonnement op de krant maar niet de volle twee maanden moeten onderbreken. Wat, naar ik nu, maar wel te laat, merkte, toch te lichtvaardig is gedaan, omdat ik haar impact als ochtendelixer zwaar heb onderschat. Want zo’n krant in de morgen betekent wel dat je meteen wat om handen hebt, dus een geldig excuus hebt om niet meteen met allerlei ingewikkelde bezigheden aan de slag te gaan. Dat is mij wel duidelijk geworden in die paar weken dat ze niet bij mij op de deurmat lag en ik dus al meteen teruggeworpen werd op mijzelf en op de noodzaak om direct iets aan te pakken. Want om rond de klok van half negen al te starten met een zalig niets doen en al een beetje te gaan dagdromen, dat kan onmogelijk de bedoeling zijn, ook al mag alles gerust met een paar tempo’s lager gebeuren of gedaan worden. Vandaar dat ik maar wat blij was dat mijn ochtendkrant, zoals ze daar vanochtend op de deurmat lag, mij als het ware toelachte, mijn stemming van dat moment daarmee enerzijds weerspiegelde en mij anderzijds ook een juichsprong deed maken.
Zodat haar hernieuwde verschijnen mij in feite twee keer goed deed. Het was namelijk niet alleen haar enkele aanwezigheid die daarin een rol speelde, maar evenzeer het tijdens en door het lezen terugkerend besef dat zo’n krant, de Volkskrant in mijn geval, wel degelijk een toegevoegde waarde heeft, vooral door alle achtergrondartikelen en verhalen met diepgang waarnaar het toch lastiger zoeken is op het internet. En dan helemaal met de mobiele telefoon, waarvan het resultaat dan een formaat is dat je bij voorbaat al de lust en de moed ontneemt om aan het verhaal te beginnen, als je van tevoren al weet hoe lang en hoe frequent je zult moeten scrollen. Nog los van het inhoudelijk aspect. Want hoewel er nieuwssites zijn die zeker waar naar hun geld leveren, vind ik ze kwalitatief gezien nog altijd niet opwegen tegen wat mijn ochtendblad mij in de marge en als achtergrond van de dagelijkse actualiteit te bieden heeft. Vandaar mijn vreugdesprong vanochtend toen met de komst van de Volkskrant op mijn deurmat, alles weer precies op zijn plek bleek te zijn gevallen.