Op weg naar de 51e staat?

Nog even en Nederland mag en kan zich de eenenvijftigste staat van de Verenigde Staten van Amerika noemen. En wanneer wordt het Wilhelmus ingeruild voor de “Star spangled banner”? Want als er één land is waar alles dat van over de plas uit de States komt aangewaaid, wordt omarmd omdat het dus Amerikaans is, dan is dat wel Nederland. Kritiekloos gebeurt dat. Klakkeloos. Met als gevolg dat ons hele nationale erfgoed, onze eigen cultuur steeds meer overgoten wordt met een Amerikaanse saus en wel zozeer dat er van de oorsprong, ons gedachtegoed steeds minder te proeven is, dus ook alsmaar minder ergens naar smaakt. Bijna per jaar wordt de terugtrekkende beweging van wat echt Nederlands is, intenser om zo terrein prijs te geven aan de Burger Kings, MacDonalds en Starbucks, die typische exponenten van wat Amerikaans is en heet, met in hun kielzog Google, Microsoft, Facebook, Instagram en Twitter, waaraan wij Nederlanders ook in tien jaar tijd onze ziel en zaligheid hebben verkocht. Dus hoezo nog autonoom en nog vrij van geest als wij ons collectief hebben uitgeleverd aan deze vorm van moderniteit die van een volledig Amerikaans keurmerk is voorzien. En eenmaal op die manier ingepakt, mag het geen wonder meer heten dat het ene na het andere feest of evenement dat op een Amerikaanse leest is geschoeid, zijn intrede doet in onze eigen wereld. Aan Valentijnsdag zijn we zo onder de hand wel gewend geraakt, Halloween is ook min of meer geaccepteerd, hoewel er dus niets Nederlands aan is, ook al willen zovelen iets anders geloven.

En alsof het allemaal nog niet genoeg is met die vervuiling van de Nederlandse cultuur en haar tradities, worden we nu sinds een paar jaar vermoeid met het fenomeen van de vierde vrijdag in november, Black Friday. Zat Nederland daar op te wachten? Toch niet, omdat we het zovele tientallen, honderden jaren ook zonder hebben gedaan. Net zoals met dat echte Amerikaanse feest, Thanksgiving Day, met zijn kalkoenen, dat plotsklaps ook hoognodig hier op de agenda moest worden geplaatst, waar we aan de andere kant het Sinterklaasfeest langzamerhand stilletjes aan het verpesten zijn met debatten en het zo gereed maken om het definitief onder de mat te schuiven. Trouwens, waarom ook niet, zal de redenering luiden, als we toch al een Kerstfeest hebben, dat we steeds meer optuigen op de manier zoals we dat van de Amerikanen afgekeken hebben. Treurig en ergerlijk tegelijk. Laat daar geen misverstand over bestaan. Ergerlijk vooral omdat het door de hele Nederlandse samenleving gebeurt, in een omgeving dus waar men de mond vol heeft van de bemoeienissen en betuttelarij van Brussel en Europa. Hypocriet heet dat. Of is het dom, als je er zo blijk van geeft dat je van voren niet weet dat je met al dat verzet en verwijt ondertussen stilletjes door de Amerikanen van achteren wordt ingepakt.

Advertentie