Het is dus zeker niet zo dat hier de huid van de beer verkocht gaat worden voordat deze geschoten is. Zoals ook elke vergelijking daarmee verder mank gaat. Want dan zou de ranke wielrenner Steven Kruijswijk tekort worden gedaan. Maar het is wel zaak om de komende dagen extra attent te zijn op zijn prestaties in de Tour de France, waarvan de derde week op aanbreken staat. Dat is normaliter de week waarin Steven op zijn best presteert, zoals hij de afgelopen jaren vaker in verschillende grote rondes heeft laten zien. In deze editie van de Tour heeft hij zich een uitgangspositie als nooit tevoren verworven. Zodat hij gerust kansrijk genoemd mag worden om uiteindelijk een podiumplaats te behalen. Hij moet het natuurlijk nog wel doen in de komende drie zware Alpenritten.
Maar laat ik zeggen dat mijn hart vol verwachting klopt, omdat deze Kruijswijk zo’n type wielrenner is die zich gewoon gedeisd houdt, geen praatjes maakt en meestal door het journaille daarom over het hoofd wordt gezien als zij weer eens de Nederlandse wielertalenten op een rij menen te moeten zetten. Met vaker als consequentie dat ze alle daardoor opgeklopte verwachtingen maar niet kunnen waarmaken. Robert Gesink, Wilco Kelderman, en ook Bauke Mollema in mindere mate, zijn er de sprekende voorbeelden van. Over de drukkende last die op hun schouders werd gelegd, weten zij uitgebreid mee te praten. Vandaar dat het zo goed doet dat zo’n Steven Kruijswijk lekker in de luwte blijft en ook als privé persoon buiten elk zicht blijft, maar alleen met zijn benen spreekt om vervolgens steeds weer met zijn prestaties te verrassen. Misschien en hopelijk is het ook deze keer weer de stilte geweest die voorafgaat aan de storm die hij met een ereplaats in deze Tour weet te ontketenen…..
(Dit logje is een parafrase op wat ik een jaar of drie geleden ook over het presteren van Steven Kruijswijk schreef. Het is daarmee het meest overtuigende bewijs van de stilte en stugheid waarmee hij op het hoogste niveau is blijven presteren zonder dat hij in zijn optreden en gedrag ook maar een graad is veranderd. Waarmee de kracht en de stijl van Steven Kruijswijk meteen het best is getypeerd).
robschimmert 
De nummer één zegt me al niets meer…
Ik heb nu al zo vaak gelezen of gehoord dat de 3de week van Kruiswijk altijd beter is, dat ik daar nu echt voor ga vrezen.
Van mij mag Alaphilippe of Pinot het winnen. Gun het ze zeer na wat ze beide hebben uitgespookt in de afgelopen weken. In elk geval een leuke spannende TdF.
De tour en publiciteit het gaat hand in hand, en Steven doet er op zijn manier ook aan mee, ik zag toch een aantal interviews.