Karsten en de Giro

De Giro d’Italia kan dit jaar alleen op Eurosport gevolgd worden. De Nederlandse en de Vlaamse publieke omroep laten het afweten. En om eerlijk te zijn, mis ik ze niet. Van Ducrot en Dijkstra ben ik niet direct een fan, hoewel ik ze best wel kan verdragen en dus niet meehuil in het koor van de criticasters van hen. Liever luister ik naar het commentaar van hun Vlaamse collega’s Michel Wuyts en José de Cauwer, zij het dat een enkele grote ronde, die van Frankrijk of Spanje, met hen aan het woord wat mij betreft ook meer dan genoeg is. Omdat bij hen, zo begon ik te merken, het gevaar van de herhaling uiteindelijk wel de kop steekt. Vandaar dat er niets mis mee is om tijdens de huidige Giro aangewezen te zijn op Eurosport, waar namelijk op een meer dan onderhoudende wijze commentaar wordt gegeven door de Vlaming Jeroen van Belleghem, die daarin wordt bijgestaan door oud – wielrenner Karsten Kroon. En die excelleert daar werkelijk in. Hij lijkt daarvoor in de wieg gelegd. Zijn bijdrage is verfrissend en authentiek en bevat altijd inkijkjes in de wereld van het peloton, met haar eigen sfeer en bijzondere gewoonten. Kroon werpt daar een verhelderend en informatief licht op, ook aan de hand van anecdotes, maar hij beperkt zich daar niet toe.

Hij weet de maat daarin uitstekend te houden zoals hij ook een opvallend gevoel toont voor de wijze waarop hij al dat soort informatie moet larderen met een veelheid van onderwerpen die niets met de koers en de wielersport te maken hebben. Want je moet immers wat om het vier uur lang kijken naar een etappe ook genietbaar te houden. Zo wijdt hij wat graag uit over zijn huiselijk leven en zijn bezigheden op zijn boerderij in Vroenhoven bij Maastricht. Maar net zo laat hij allerhande zaken in de wereld die hem beroeren of bezighouden, de revue passeren zonder te aarzelen om een mening daarover te geven. Best uitgesproken, maar scherpe randjes ontbreken daar altijd bij. Hij is genuanceerd genoeg om zijn luisteraars niet tegen de haren in te strijken. Waardoor hij, met de knipoog en de tongue-in-cheek die voortdurend te horen is, als commentator verrassend onderhoudend is en het kijken naar een Giro-etappe op Eurosport, zelfs als die in zijn verloop stomvervelend is, tot een waar genoegen maakt. Waarbij ik niets afding op de kwaliteit van zijn medecommentator Jeroen van Belleghem. Maar voor Karsten Kroon zet ik het geluid toch een ietsje harder, omdat hij altijd wel weer wat leuks of interessants te vertellen heeft en zo de tijd van het kijken op een aangename wijze doodt.

Advertentie