Het gras werd mij vanochtend danig voor de voeten weggemaaid door de Volkskrant, waarin met het oog op de morgen te rijden Ronde van Vlaanderen werd uitgepakt met vijf pagina’s in foto’s, columns en beschouwingen over de nieuwe nationale wielerfavoriet Mathieu van der Poel. Woorden als ‘fenomeen’ en ‘fabelachtig’ waren niet van de lucht en daarmee meteen een gerede aanleiding voor mij om over diezelfde Mathieu ook even mijn hart te luchten. Want wordt er niet wat al te hard van stapel gelopen met deze grootschrijverij? Natuurlijk is het wat aantrekkelijk om naast Tom Dumoulin en Steven Kruiswijk nog een volgend ijzer in het wielervuur te hebben, om een nog wenkender perspectief op nog meer vaderlandse successen in de populaire wielersport te hebben. Maar tegelijk is het de kunst om daarin wel de maat te houden. Omdat wat echt goed is, toch wel snel lomt, volgens een oude sportwijsheid, en geduld een schone zaak is. Zo ook met Mathieu, die daarom niet op voorhand op het schild hoeft te worden gehesen. Hoewel hij veel mee heeft en nog meer heeft laten zien op zijn jeugdige leeftijd. Want met een opa als Poulidor en een vader als Adrie die ook de nodige zeges in zijn wielerloopbaan heeft behaald, moet hij wel getalenteerd zijn en onder een gunstig gesternte geboren.
En zie wat hij als 19- en 20 – jarige al in het cyclocrossen heeft laten zien. Dan is het duidelijk dat hij heel wat in zijn mars heeft. Gelet op wat hij in die paar voorjaarskoersen tot nu toe dit jaar, in zijn debuutseizoen op de weg, heeft gepresteerd, moet dat wel een grote belofte voor de toekomst inhouden. Hij zou zelfs op termijn de koning van de klassiekers kunnen worden, mits er bij dat vooruitzicht niet te vroeg gejuicht wordt zoals vanochtend als het ware in de Volkskrant werd gedaan. Met weliswaar een gerede aanleiding, ik geef het toe, Want de manier waarop die Mathieu van der Poel afgelopen woensdag de bijna – klassieker Dwars door Vlaanderen wist te winnen, was imponerend en nagelde mij aan mijn stoel. En hoewel deze koers een voorafschaduwing was van het grote werk morgen in de Ronde van Vlaanderen, is het wat mij betreft toch veel te vroeg om Mathieu daarom tot de grote favoriet voor de zege te bestempelen. Eerst hem zien rijden morgen, waarna er afhankelijk van het door hem te behalen resultaat met recht in kapitalen zou kunnen worden geschreven dat er een fenomeen is opgestaan, de fabelachtige Mathieu van der Poel, waar we nog veel van gaan horen.
Gisteren voor het eerst van gehoord.
Veldrijden kan hij in ieder geval, mocht het tegenvallen op de weg…