Scepsis en evenwicht

De geregelde lezer van dit weblog zou gemakkelijk de indruk kunnen krijgen dat bij mij een meer dan gemiddelde weerstand bestaat tegen verandering. Of die nou cultureel, maatschappelijk, politiek of technologisch van aard is, het lijkt in eerste aanleg meestal niet goed. Zo zou het best hier steeds kunnen klinken als ik ergens wat van vind en die mening daarover dan ook laat horen. Maar als dat beeld al zo kan zijn ontstaan, dan behoeft het toch enige correctie. Want mij verzetten tegen iets nieuws dat doe ik bij voorbaat niet en ook niet per definitie. Maar een kritiekloze omarming ervan is mij evenzeer vreemd. Laat ik het bij een gezonde dosis scepsis houden en mij niet direct vereenzelvigen met elke waan van de dag. Ik moet het gewoon even zien, is zo langzamerhand mijn invalshoek geworden, omdat ik door de jaren heen door schade en schande wijs ben geworden en zo de bokken van de schapen heb leren scheiden. Met als gevolg dat ik met al die nadere beschouwing en zo’n oordeel van een beetje afstand veel meer het gevoel heb dat ik veranderingen en vernieuwingen stukken meer op hun echte waarde kan schatten en ze dan ook als zegeningen kan zien die een verrijking voor mijn leven kunnen betekenen. Met voorbeelden te over van gadgets en handigheden waarvan ik het gebruik aanvankelijk afhield omdat ze wel eens een te grote inbreuk konden zijn op het vertrouwde ritme dat mijn bestaan tot dan kende en dat daarmee voor mij behaaglijk genoeg was, naar het scheen.

Tot ik weer eens een stap naar de toekomst zette, het probeerde en ontdekte dat die door mij tot dan zo vermaledijde navigatie toch wel verdraaid handig was, moet ik nu erkennen. Want hoe moet ik anders vandaag soepel kunnen rijden naar de parkeergarage bij de Tonhalle in Düsseldorf, als ik geen Google Maps had gehad? En het is natuurlijk nog altijd erg gemakkelijk mopperen op de afstand die banken ten opzichte van hun klanten hebben ingenomen. Maar het internetbankieren, de Tikkie – app, het (contactloos) pinnen mogen gerust geweldige verworvenheden genoemd worden die nog eens onderschrijven dat het gezegde dat het gemak de mens dient, maar al te waar is. En last but not least, de smartphone, wat levert die niet voor een nut op? Met overal en altijd toegang tot het worldwideweb, met de permanente mogelijkheid om met wie dan ook te communiceren en om op elk gewenst tijdstip welke vraag dan ook beantwoord te krijgen. Kortom, voordelen te over, welke de vervelende bijkomstigheden, die er genoeg zijn, verre overschaduwen. Waarmee ik per saldo gezegd wil hebben dat vernieuwing en verandering aan mij wel degelijk besteed zijn en ik ze niet uit de weg ga. Maar geen kritiekloos gebruik en een gezonde scepsis, dat wel. Gewoon om mijn leven in leven en in balans en voorwaarts gericht te houden.