Roy de Stroopsmeerder

Als het hier dan toch een keertje over de Staten – en Waterschapsverkiezingen van komende woensdag moet gaan, dan maar de koe stevig bij de hoorns gevat en het ook niet zover van huis gezocht. Want er wordt wel hevig geroepen dat de landelijke politiek bij deze gelegenheid weer eens in het geding zou zijn, mooi dat het hele verkiezingscircus zich hier toch op locale schaal en op de meest dorpse wijze manifesteert. Met ene Roy van der Broek, nummer 7 van lijst 1, die van het CDA, welke nadrukkelijk de hoofdrol voor zich opeist, nadat hij kort geleden als een komeet aan mijn politieke hemel was verschenen. Want hij en niemand anders was de dealmaker toen de coalitie binnen de nieuw gevormde gemeente Beekdaelen, waartoe ook Schimmert behoort, tot stand werd gebracht. Elk obstakel werd door hem uit de weg geruimd, met inbegrip van de hier al vaker gewraakte zonnegod van Nuth, Fons Heuts. De ambities van deze van den Broek waren niet te stuiten en werden ook niet gestuit. Waardoor hij wethouder werd, primus inter pares in de gemeentepolitiek. Wat niet genoeg is voor deze Roy, die zich al heel snel ontpopt tot een rupsje nooit genoeg, voor wie Beekdaelen en het wethouderschap bepaald een maat te klein lijkt te zijn. Omdat hij nu zowaar namens het CDA een gooi blijkt te willen doen naar het lidmaatschap van Provinciale Staten, dat hij kennelijk als een aardig en handig bijbaantje beschouwt naast dat wethouderschap.

Vermoedelijk vanwege de mogelijkheden die het biedt om een toereikend netwerk op te bouwen voor de volgende stap in de flitsende politieke loopbaan die hij zichzelf heeft toegedacht. Zonder dat er ergens iets van zelfkritiek te bekennen is bij hem. Want zie zijn smilend conterfijtsel daar eens hangen aan de lantaarnpaal bij mij voor de deur. Met de eeuwige lach op dat affiche dat 24/7 naar mij is toegekeerd en zo bij mij naar binnenkijkt met die zelfgenoegzaamheid die alleen maar verraadt dat hem niks, nada kan gebeuren. Hoewel hij buiten de waard van zijn eigen zelfoverschatting heeft gerekend met een actie die bij mij in elk geval de plank faliekant mis wist te slaan. Heb je een bord voor je kop of niet als je je ambities al zo demonstratief etaleert , maar die ook nog eens vergezeld laat gaan van een soort van symboliek die voor elke goede verstaander boekdelen spreekt? Want toen ik gisterenavond thuis kwam, trof ik voor mijn deur een potje rinse appelstroop, met daarop de kop en de groeten van diezelfde van der Broek, die even vergat dat de metafoor van stroopsmeerder daarin overduidelijk aanwezig was en zo elk greintje van sympathie verder deed verdampen. Omdat hij met die brede smile en dat rottige pootje stroop nou precies representeert wat Limburg vooral niet meer moet willen wezen. Waardoor het zonde zou zijn als wij onze kostbare stem aan hem en vooral zijn ambities verkwanselen.

Advertentie