Het is eigelijk best lastig. Is het nou om te huilen of moet je je er maar gewoon rot om lachen? Natuurlijk gaat het weer over buitensporig gedrag van mensen. Er konden namelijk nog op het allerallerlaatste moment cadeaukaarten verzilverd worden bij het al failliet verklaarde Intertoys. Alleen afgelopen zaterdag, de valreep, dat allerallerlaatste moment dus, waarop nog wat voor niks gehaald kon worden tegen inlevering van zo’n cadeaukaart. Nou, daar moet je net voor in Nederland zijn, als er iets voor niets te krijgen is, ook al is het verder geen cent waard. Dan wordt er wel gepakt wat er nog gepakt kan worden. Wat dat teweeg brengt, is dus sinds afgelopen zaterdag weer duidelijk geworden, mochten we het vergeten zijn. Met een massale toeloop en haperende systemen, waren de rapen snel gaar doordat niets meer vlekkeloos en vanzelf ging en wachttijden in extremis opliepen. Waar uiteraard niet iedereen tegen bestand is, als er zo’n wissel op stresstoleranties getrokken wordt en dat verwachte voordeel en nog meer het recht erop zo onder druk komen te staan.
Dan wil menigeen het weleens te kwaad krijgen zoals duidelijk werd in nogal wat Intertoys – filialen. Met in sommige winkels rellen tot gevolg of zelfs een vechtpartij waar de politie aan te pas moest komen plus personeel dat het voortdurend moest ontgelden want uitgescholden of bespuugd werd. Om maar te zwijgen van het aantal gevallen waarin voor eigen rechter gespeeld werd door een cadeaukaart in het wilde weg de winkel in te smijten of naar het hoofd van vaker jong baliepersoneel om daarna met speelgoed en een Lego – doos onder de arm de winkel uit te wandelen. Ja, ja, zo zijn of worden onze manieren als onder druk alles, maar met name ons fatsoen, vloeibaar wordt en daarmee ook alles uit de klauw loopt. Want dan zijn we de besten als we voor onszelf moeten op komen, zonder dat het dondert hoe. Met een schouwspel als resultaat dat nog net ruimte open laat voor de keuze tussen erom huilen dan wel erom lachen. Waarbij ik voor het laatste kies. Want wat zul je je druk maken om het gedrag van zulke zielepoten?
Stel je had met je cadeaukaarten daar tussen gestaan, wat mij interesseert dat mensen (soms brave huisvaders) zich in het gemoed zich laten meeslepen en wat is er nodig dat je er zelf ook in meegaat