Het is misschien wel het meest juiste moment, zo’n maand voor de Statenverkiezingen, om het presteren van dit kabinet tegen het licht te houden. Met de blunder rond de schatting van de energierekening van de huishoudens als een mooie aanleiding. Want hoe kenmerkend is deze misser voor het functioneren van deze ministersploeg, die in feite het economisch tij nog altijd mee heeft en daarom in principe altijd geduld wordt zolang het volk er maar geen last van heeft? Maar zo’n omslagpunt begint nu toch rap te naderen en zal waarschijnlijk eerder zijn bereikt als bewindslieden er maar met de pet naar blijven gooien. Zoals die dame die tegen alle meningen en afspraken in de groei van Schiphol als onomstotelijk feit blijft presenteren. Of zo’n Koolmees die maar geen kans ziet om het pensioenverhaal tot een goed en algeheel aanvaard einde te brengen en zo miljoenen Nederlanders in onzekerheid houdt. Over Blok valt niets te zeggen omdat de man in elke toonaard onduidelijk en niet te verstaan blijft. Dus wat moet je ermee, afgezien van het feit dat hij maandelijks een bedrag incasseert zonder dat hij helder maakt waarvoor. Blijft over Wiebes, die waarachtig van niets kaas gegeten lijkt te hebben en alles dat hij aanraakt of dat in zijn blikveld komt, naar de verdommenis weet te helpen. Denk aan zijn bemoeienis met het aardgas in Groningen en dan nu weer de ophef rond de blunder met betrekking tot de energienota, welke ook onder zijn verantwoordelijkheid valt.
Moet er dan nog veel geconcludeerd worden? Of wordt hij geduld omdat hij altijd een leuke quote voor de pers en de omstanders heeft? En mag hij daarom tot nu toe maar genadebrood blijven eten? Net zoals zijn baas Rutte, die dankzij zijn brede smile en zijn verbale handigheid en zijn vermogen om alles van zich af te laten glijden, mag blijven zitten. Althans tot nu toe. Want de emmer met ergernissen raakt steeds verder vol en het zou wel eens zo kunnen zijn dat de stommiteit rond die energienota de druppel wordt die diezelfde emmer doet overlopen. Hoewel daar meteen tegenover staat dat er nauwelijks een alternatief is. Of moet dit land, naar Italiaans voorbeeld, overgelaten worden aan kwasten als Baudet en Wilders? Laat dat s.v.p niet gebeuren, zoals Lilian M. en Klaver beter ook niet hiertoe geroepen kunnen worden. Blijft over Asscher en zijn PvdA die misschien een sausje progressiviteit en meer draagvlak aan dit wankel geheel dat het kabinet – Rutte is, kunnen toevoegen. Met tegelijk de gezochte gelegenheid om een paar zwakke broeders en zusters te lozen en Rutte definitief naar Brussel te sturen. Waarna er, met of zonder VVD, begonnen kan worden met echt te regeren, na alle treurnis die zich het afgelopen anderhalf jaar heeft voltrokken. Met als enige geruststelling dat de brokken niet pijnlijk waren omdat de economie sterk genoeg is gebleken en tegen die stomme stootjes opgewassen was.
robschimmert 