Liefhebbers van eigentijdse en spraakmakende beeldende kunst kunnen momenteel hun hart ophalen in de Zuidlimburgse musea. Op dit moment worden er overzichtstentoonstellingen gehouden van Basquiat in Schunck Heerlen en van David Lynch in het Bonnefanten Museum in Maastricht. Beide exposities hebben ruim de aandacht gekregen in de landelijke pers en behoeven verder geen nadere aanbeveling. Waar echter nergens over gesproken is, terwijl de spotlights van de belangstelling daar even goed op gericht hadden mogen worden, dat is een overzichtstentoonstelling van het werk van Lei Molin (1927 – 1990), welke de komende drie maanden een plaats heeft gekregen in het Museum Land van Valkenburg. Het bijzondere aan deze tentoonstelling is dat het werken bevat welke nog nooit geëxposeerd zijn. Het zijn over het algemeen doeken die Molin tijdens zijn laatste levensjaren, dus na 1985, gemaakt heeft.
Lei Molin was geboortig van Berg en Terblijt. Zijn eerste stappen als beeldend kunstenaar zette hij nog in Limburg, maar het artistieke en culturele klimaat in Limburg benauwde hem zozeer dat hij in het voetspoor van de zogenaamde Amsterdamse Limburgers als Lataster, Diederen, Defesche en van Soest ook naar Amsterdam toog om daar zijn vleugels verder uit te slaan en zich in artistiek opzicht verder te ontwikkelen. Het resultaat van die schildersloopbaan, en met name zijn laatste werk, is dus te vinden in het intieme Museum Land van Valkenburg, dat een bezoek meer dan waard is. Vanwege het prachtige en vlammende werk van Lei Molin, dat in de drie zalen zo opvallend goed tot zijn recht komt.
Ik moet toch weer eens een museum jaarkaart gaan halen…