Het is de eerste zaterdag in juli en dus gewoontegetrouw de dag dat de Tour de France van start gaat, hoewel deze keer wat in de schaduw van het WK Voetbal. Zodat hier zoals te doen gebruikelijk de prognose gegeven wordt van het eindklassement dat over drie weken, op zondag 29 juli, in Parijs zal worden opgemaakt. Met vooraf enkele kanttekeningen. Zoals bijvoorbeeld al de opmerking dat het lang geleden is dat de Tour bij de start zo’n sterk deelnemersveld te zien gaf, waardoor het geven van een prognose des te lastiger was en er soms echt speculatieve keuzes gemaakt moesten worden. Want wat ervan te zeggen dat toppers als Nibali, Valverde, Pozzovivo, Mollema, Thomas, Poels, Barguil, Martin en Fuglsang niet eens in dat elitegezelschap van tien gerangschikt konden worden? Had wat met leeftijd te maken of met het feit dat er in dienst van een kopman gereden moet worden, waardoor kansen op een hoge klassering snel slinken. Resteert de vraag wat van de Nederlandse coureurs verwacht kan worden. Met twee man in de top tien en verder diverse vaderlandse kandidaten voor een etappe-overwinning, zijn de verwachtingen ten aanzien van de prestaties van het Nederlandse contingent best hoog gespannen, hoewel niet onrealistisch, want ook gebaseerd op geleverde prestaties tijdens het huidig wielerseizoen.
Wat de voorspelling van de einduitslag zelf betreft, ziet het er allemaal niet echt opzienbarend uit. In die zin dat het eigenlijk tien vertrouwde namen zijn, die naar mijn idee om de definitieve palmares zullen gaan strijden. Met het bepalen van de volgorde is duidelijk rekening gehouden met de sterkte van de ploeg die elke coureur om zich heen verzameld weet, terwijl evenzeer meebegrepen is de mate, aard en zwaarte van ieders voorseizoen. Omdat het bijvoorbeeld haast onomstotelijk vast staat dat een deelname aan de Giro d’Italia absoluut repercussies heeft op het prestatievermogen van een renner die ook de Tour de France rijdt. Welnu, dat alles in aanmerking genomen, voorzie ik het volgend eindklassement van deze Ronde van Frankrijk:
1. Froome (GB) 2. Porte (Au) 3. Dumoulin (Nld) 4. Landa (Sp) 5. A. Yates (GB) 6. Uran (Col) 7. Bardet (Fr) 8. Quintana (Col) 9. Zakarin (Rusl) 10. Kruiswijk (Nld)
En mag ik dan tegelijkertijd ook de Sloveen Primo Roglic als mijn ‘dark horse’ opvoeren omdat ik hem tot een kapitale verrassing in staat acht, met dien verstande dat hij best wel een kans heeft om een plaatsje in de top tien van het eindklassement te veroveren, ondanks dat hij nog niet die gevestigde naam heeft die de tien hiervoor genoemde kanshebbers of favorieten wel hebben.
Voor wat het allemaal verder waard is. Dat zal op 29 juli in Parijs blijken. Met vervolgens de afrekening daaropvolgend op maandag 30 juli hier op dit weblog. Zonder verdere illusies omdat de praktijk van de afgelopen bijna vijftien jaar heeft uitgewezen dat het meestal bij vier of vijf goed blijft. En er is geen enkele reden om aan te nemen dat het dit jaar 2018 opeens zo veel anders zou zijn.
robschimmert 
Ik waag me niet aan een voorspelling, daarvoor volg ik het te weinig. Maar de tour staat hier ook zeker elke dag op.
Heb je de winnaar wel eens goed gehad?
Voorzover ik mij kan herinneren heb ik het daar niet zo vaak mis mee gehad. En dit jaar is die eerste plaats volgens mij een zekerheidje als ik kijk naar de kracht van de ploeg die Froome om zich heen heeft, met ijzersterke klimmers als Poels en Bernal en ook nog eens beulen als Kwiatkowski, Thomas en Moscon.
Vind ik toch knap. Ik heb er te weinig verstand van om een ploeg te kunnen inschatten.