Noem dit stuk muziek maar niet een meesterwerk. Want wie gaat er niet recht op zitten bij het horen van de eerste noten en klanken? Dat moet welhaast een schok der herkenning opleveren, van aangename herkenning. En dat na vijfenveertig jaar. Mij overkomt het tenminste elke keer weer en telkens weer heb ik datzelfde gevoel dat ik ook had toen ik dit ‘Star’ van Stealers Wheel voor het eerst hoorde. Vandaar dat ik het hier maar weer eens plaats. Het zal wel de derde keer zijn sinds ik met mijn weblog ben begonnen. Maar wat maakt het uit, als de makers ervan, Gerry Rafferty en Joe Egan, gewoon niet vergeten mogen worden?
Vooral Gerry Rafferty was uniek
Wat betreft samenzang, opbouw en productie doet het mij toch wel weer heel sterk aan de Beatles denken, S. Pepper en zo, wat niet verkeerd was in die tijd, mits goed gedaan zoals hier