Lees maar goed. Er staat wat er staat. Een hartekreet, verwoord in dit gedicht “L’envoi” dat geschreven werd door de Zuidafrikaanse Antjie Krog (1952). Wie herkent zich er niet in?
ik wil een ander leven
waarin ik onbevangen aanraak
en me blijf inzetten
ik heb genoeg van mijn tekortschietende handen
mijn zwatelende brein en snedige tong wil ik niet meer
ik ben moegeswitcht van:
hoe blijf je jong naar hoe blijf je levendig
van hoe blijf je levendig naar hoe heb je lief
van hoe heb je lief naar hoe heb je onbaatzuchtig lief
ik ben het zat een leven lang
een ander leven te willen
Je leeft je leven maar ene keer, leef dan je eigen leven.