Geen sprookje waarin lang en gelukkig geleefd wordt, maar een gedicht met de titel ‘Sprookje’ dat volgens de schrijver en dichter Paul Snoek meer overeenstemt met zijn werkelijkheid:
Toen ik klein was
met jong mooi haar
bouwde ik ergens
een kaartenhuis
in een dal
onder de wind
de muren waren ruiten
het dak was van klaver
en voor de deur
stond hartenvrouw
maar nooit
in mijn sprookje
vond Sneeuwwitje
een prins
die bleef.
robschimmert 
Eigenlijk een geinig gedicht