Nog altijd draag ik hier in Zuid – Limburg een vakantiegevoel met mij mee. Zelfs nadat ik al zoveel jaar, meer dan de helft van mijn leven, hier woon. Kan een mens het gelukkiger treffen, durf ik met stelligheid te beweren. Want je zal het maar meemaken dat je nog dagelijks verrast en verwonderd wordt. Met als gevolg dat elke stap die je zet, de kans van iets nieuws in zich heeft. Zo blijft het mij dus vergaan. De ene keer meer dan de ander, maar mijn nieuwsgierigheid wordt steeds weer gevoed en bevredigd. Met als het meest recente voorbeeld de stad Maastricht, schatkamer als het is van een rijke historie en van een daardoor overdadig gevuld architectonisch verleden. Waar je ook gaat dan wel staat, er is altijd wel weer iets te ontdekken. Dat kan spontaan en in chaos gebeuren. Maar net zo goed gestructureerd in de vorm van een uitgezette stadswandeling, waarvan er zoveel op het internet te vinden zijn. Met telkens de standaardlengte van 6 kilometer en daarom bijna twee uur lang. Voor elk deel van de stad dat interessant is, is er wel één. Aan de hand daarvan ging ik op verkenning door het oudste deel van Maastricht dat zich om en nabij de Stadsomwalling en het Stadspark bevindt. Uiteraard was ik er wel vaker geweest, maar toen had ik er eigenlijk te hooi en te gras indrukken opgedaan, zonder enige samenhang, laat staan dat er sprake was van een historisch perspectief.
Waarvan dus wel degelijk sprake was bij deze rondgang, waardoor het gevoel bij mij kon ontstaan dat ik vermoedelijk weinig had gemist. Het voert te ver om hier de hele route tot in detail te beschrijven. Met de topics zou moeten kunnen worden volstaan, hoewel dat ook nog een stevige reeks is. Want al wandelend ontdek je in dat beperkte bestek de Helpoort, de Stadsomwalling, de Jeker, de waterpoort de Reek, het Natuurhistorisch Museum, de Nieuwenhofkapel, het beeld van Fons Olterdissen, de schoonheid van de Grote Looiersstraat, Café Sjiek, Café de Pieter, het Tribunaal, de Onze Lieve Vrouwe Basiliek, het Bestuurscentrum van de Universiteit van Maastricht, de Jan van Eyckacademie, het Conservatorium, het beeld van d’Artagnan, de Sint Jansskerk, het Vrijthof, de Hoofdwacht, het Museum aan het Vrijthof, de Sint Servaasbasiliek, de kapel Zusters onder de Bogen, het Theater aan het Vrijthof, de Dominicanen Boekhandel, het beeld van Minckelers, de Markt, het Stadhuis, het Stokstraatkwartier en het Onze Lieve Vrouweplein. En dat is dan maar een kwart van het historisch hart van Maastricht. Oftewel aan welke stad zou je nog meer je hart op kunnen halen en waar is nog meer te ontdekken? Is het dan vreemd dat ik me hier nog altijd op excursie en een beetje op vakantie voel?
Het is niet voor niets ook een van de oudste steden van Nederland…