Het moet maar eens gezegd worden. Als ergens het misverstand hoogtij viert, dan toch zeker wel op de Nederlandse tv en in de aanpalende mediawereld. Misvattingen en miscasting beheersen al jaren de programmering, waarbij de kijkcijfers en nog meer de eenzijdige interpretatie ervan de leidraad vormen. De uitkomst is een programma-aanbod waarin de zouteloosheid en voorspelbaarheid de boventoon voeren. Omdat alles dat aan de kijker, aan die met name, geboden wordt, leuk moet zijn, huiselijk, gezellig, een thuisgevoel moet bieden, omdat de kijker dat wil. Denken de programmamakers. Waardoor dag in, dag uit dezelfde vrolijke tronies het scherm bevolken, omdat zij garant zouden staan voor de gulle lach. De ene na de andere cabaretier mag in om het even welke uitzending opdraven om daar een Witz te verkopen, met een kwinkslag te strooien dan wel om, omdat hij er toch is, ook aan het programma deel te nemen. Op hun verschijning staat geen maat waardoor na verloop van tijd wel de wet van meligheid en flauwiteit moet gaan optreden. Omdat de kijker het dan wel weet en er op uitgekeken raakt. Wie haalde het nou in zijn hoofd om twee keer per week naar Toon Hermans of Wim Sonneveld te gaan, terwijl die toch van een ander gehalte waren dan de middelmaat waarin de hedendaagse Nederlandse cabaretier grossiert? En dat mag zich dan met een niet te stuiten frequentie aan het Nederlandse volk tonen.
Dan vraag je toch om een Spijkerman – effect en kan het niet anders dan dat dat hele zooitje cabaretiers uitgekotst wordt? Met als vanzelfsprekend in hun voetspoor die colonne BN’ers die ook niet meer van de buis weg zijn te slaan, want ieder programma in bezit mogen nemen en als al bevoorrechten nog meer bevoorrecht worden, met als sprekend voorbeeld deelname aan spellen, waaraan gratis en aangename trips naar prettige oorden verbonden zijn. Af met dat hele gezelschap, voor wie, uitgerangeerd als het is, zich nog altijd de mogelijkheid voordoet van een exit, een wegwezer in de vorm van een in boekvorm uit te geven levensverhaal. Wat toch iets anders is dan de stille trom, heeft ook zanger, platendraaier, politicus, cafébaas en Utrechtenaar Henk Westbroek begrepen. Hoewel dat het zoveelste misverstand is. Omdat niemand nog op zijn praatjes zit te wachten, blij als men is dat hij al jaren niets meer van zich liet horen. Maar daar gaan we weer. Eenmaal bekend geworden, wil men niet meer het eigen verstand horen. Dus moet deze Westbroek het maar voelen dat dit nog te verschijnen boek het sprekend bewijs van zijn misverstand is en dus wel als ramsj bij de Slegte moet eindigen.
robschimmert 
Ik zie soms een flauwe quiz bij de Vara met cabaratiers die ik niet bij naam kan noemen, maar die gasten zijn zo flauw. Frits Spits was een gast en die acteerde dat hij het wel amusant vond allemaal. Maar dit programma is nog hemels vergeleken bij de RTL club rond Linda de Mol. Jeroen van Koningsbrugge c.s.
Als ik een hedendaagse cabaretier moet opnoemen kan ik me geen naam voor de geest halen die me is opgevallen.
Daarom, op naar één NPO-zender (zonder reclameblokken) met het belastinggeld betaald,die kwalitatieve programma’s uit het buitenland aankoopt, voor zo ver ze niet zelf kunnen fabriceren. Zelfs weerberichten en journaals mogen wat mij betreft, merendeels van buitenlandse makelij zijn. En voor de rest zoeken ze het zelf maar uit, De Mol en Van de Ende voorop.